Villa Triste is de tweede roman van Lucretia Grindle. The Faces of Angels, het eerste deel, is nog niet in het Nederlands verschenen. Zij wil een trilogie schrijven over drie grote politieke periodes in het Italië van de twintigste eeuw. Villa Triste is daar het eerste deel van. Het tweede deel zal The Lost Daughter heten en speelt zich ook af in Florence. Het boek verschijnt in maart 2013.

Caterina en Isabella Cammaccio zijn zussen. Ze wonen met hun ouders in Florence. Caterina werkt als leerling-verpleegster en is verloofd, Isabella studeert aan de universiteit. Hun broer Enrico is in het leger, net als Caterina’s verloofde.
Het is 1943. Italië is in oorlog. Mussolini is gevangen genomen. De geallieerden vechten zich een weg naar het noorden vanuit Sicilië, waar ze geland zijn. De Duitsers bezetten Italië en de fascisten komen opnieuw aan de macht. De Duitsers vonden ze soms sympathiek, maar de fascisten waren afschuwelijker dan ooit. Zij zonnen op wraak. De Joden worden vanaf dat moment vervolgd. De bevolking verzet zich en vormen partizanengroepen. De Duitsers raken enorm gefrustreerd, dit is het begin van een schrikbewind. De partizanen helpen Joden onder te duiken, zo ook de familie Cammaccio. Enrico en zijn vriend Carlo deserteren en voegen zich bij de partizanen in de bergen. De Duitsers en de fascisten treden streng op tegen de partizanen en hulp aan hen wordt ook bestraft. De arrestanten worden naar het hoofdkwartier van de veiligheidsdienst in de Via Bolognese gebracht, dat iedereen Villa Triste noemt.
Isabella maakt ook deel van de partizanengroep. Eerst hebben ze onderduikers in huis. Caterina is heel bang voor haar ouders, dat zij gearresteerd zullen worden. Issa haalt Caterina over onderduikers en gestrande geallieerden vermomd als gewonden met een ambulance naar een klooster te brengen, zodat ze vandaar over de bergen kunnen trekken. Caterina schrijft haar belevenissen in een rood boekje, het schrijven was een boetedoening voor haar geworden. Zij begrijpt, dat ze er niet onderuit kan. Onderduikers hebben ze niet meer in huis, maar Issa komt aan met een radio, die Juliet wordt genoemd als codenaam. Dit is heel gevaarlijk, omdat de Duitsers de plaats kunnen bepalen, waar de radio uitzendt. De radio wordt dan ook veelvuldig verplaatst om het ze zo moeilijk mogelijk te maken hen te peilen. De beide zussen worden gedwongen tot beslissingen die zestig jaar na de oorlog nog verstrekkende gevolgen hebben. Caterina houdt tijdens deze periode een dagboek bij, die in 2006 wordt gevonden door inspecteur Pallioti bij de bezittingen van een oude man, die is doodgeschoten in Florence. Hij is neergeschoten in zijn appartement met een schot in zijn achterhoofd. Zijn mond zat vol zout. In Brindisi wordt er nog een oude man gedood op precies dezelfde manier. Giovanni Trantemento uit Florence en Roberto Roblino uit Brindisi blijken partizanen te zijn geweest in de tweede wereldoorlog en zij hebben beiden een onderscheiding gekregen bij het zestigjarig jubileum. Inspecteur Pallioti wordt op de zaak gezet. Enzo vertrekt naar Brindisi om daar de politie te helpen. Pallioto raakt geïntrigeerd door dit rode boekje en is er van overtuigd, dat dit verhaal te maken heeft met de dood van de beide mannen. Dokter Eleanor Sachs zoekt haar grootvader, die wellicht in de tweede wereldoorlog een partizaan is geweest. “Il Spettro” is een legende geworden en zij zoekt naar hem. Zij helpt Pallioti bij zijn zoektocht.

Het boek Villa Triste heeft op mij veel indruk gemaakt. Lucretia Grindle wilde een verhaal vertellen over de partizanen en vond dat een roman daarvoor het beste middel was. De feiten kloppen allemaal, zelfs de radio, die bijna op dezelfde manier is verraden, alleen is onbekend door wie dat gedaan is. Lucretia Grindle heeft veel onderzoek gedaan. Je leeft mee met de beide zussen, met hun angst en hun verdriet. Dit wordt verteld in mooie zinnen. Dan is het met recht een literaire thriller. Het verzet bestond uit 200.000 mensen, van wie 55.000 vrouw waren, 35.000 van hen streden in gewapende groeperingen. Het waren gewone mensen, die buitengewone dingen deden. Je gaat je afvragen, hoe jij zou reageren in bepaalde situaties. De mensen stonden toch voor zekere dilemma ‘s. In het boek zegt iemand: ”Het enige wat ertoe deed, was jezelf redden”. Moeilijke keuzes.

Villa Triste is niet de eerste roman, die zich in Florence afspeelt. De Amerikaanse schrijfster Lucretia Grindle was helemaal verliefd geworden op Florence. Ze ging er eerst heen om schilderijen te bekijken, zegt ze in een interview. De stad intrigeerde haar zo, dat ze er een tijdje ging wonen. Toen is het idee ontstaan voor haar eerste boek. Heel Italië heeft haar nu in zijn ban, ook de geschiedenis fascineert haar en de politiek.
Italië is ook voor mij een heerlijk land. Dat het boek zich daar afspeelt is al een pre. Het verhaal van de partizanen is een boeiend verhaal, dat eigenlijk iedereen moet lezen. Al die vrouwen, waar niemand iets vanaf weet. Het wordt verteld met twee verhaallijnen, één in de Tweede Wereldoorlog en één in 2006, die aan het eind mooi samenkomen. Het is een indrukwekkend verhaal geworden. Ik ben blij, dat Lucretia Grindle van plan is om nog meer mooie boeken te schrijven. Ze heeft er in ieder geval een fan bij.