Fantastisch avontuur

Je valt direct binnen in het verhaal als Brian met zijn maten aan het kaarten is. De schrijfster laat je kennis maken met het hoofdpersonage Brian en na de eerste paar pagina's zit je al dermate in het verhaal dat je verder moet lezen. Vooral vanaf het moment dat kapitein Ruan aan Brian vraagt om na de slag in Ermeria met hem te komen praten over een zeer belangrijk iets. Je voelt de nieuwsgierigheid van Brian.

Vanaf het moment dat Eleanor van plan is te vertrekken en zich op haar reis voorbereidt loopt de spanning in het verhaal verder op. Trollen en het Woudvolk vallen het dorp aan. Eleanor en de andere dorpelingen worden geconfronteerd met enkele zeer angstaanjagende situaties. Het is een stuk dat je ademloos leest. Het prettige is dat Natascha van Limpt de situaties gedetailleerd beschrijft. Ze laat voldoende ruimte over voor je eigen fantasie, maar juist de details die ze geeft helpen je om een goed beeld te vormen. Het leest zeer aangenaam.

Wat ook aangenaam is, is dat je met regelmaat de gedachten van de karakters leest. Deze zijn duidelijk herkenbaar doordat ze schuingedrukt weergegeven zijn. Deze manier van het weergeven van de gedachten maakt dat je je meer betrokken voelt bij het desbetreffende personage. De afstand tussen lezer en personage wordt op deze manier verkleind. De personages zijn sterk uitgewerkt met elk een eigen karakter en specifieke eigenschappen. De personages blijven ook niet vlak, er is sprake van groei tijdens het verloop van het verhaal. Deze groei is vooral merkbaar op momenten dat de leden van de twee verschillende groepen elkaar beter willen en moeten kennen.

De kennismaking tussen Brian en Eleanor is boeiend beschreven. Ik had zelf een bepaald beeld van Brian: zachtaardig en vriendelijk. Maar de Brian die Eleanor ziet is angstaanjagender, grimmiger, een gevolg van het harde leven dat hij tot dan toe heeft gehad. De interactie tussen Brian en Eleanor is boeiend om te lezen. Ze leren elkaar tijdens de reis beter kennen en er begint zich langzamerhand een band te vormen.

De Verdoemenis is dermate goed en beeldend beschreven dat je er de rillingen van krijgt. Alles oogt doods en donker. Een mooie zin vind ik: "De bomen waren gitzwart, alsof ze de duisternis die tijdens de nacht viel overdag vasthielden. Ze leken op reusachtige, harteloze wezens, die één waren geworden met de grond."
en "Het ergste van alles was de huilende wind die rillingen over haar lichaam blies. Het klonk als een macaber koor dat zich in de schaduwen verborgen hield en haar geest met een duister gezang probeerde te overmeesteren."

De spanning van gebeurtenissen die zich in de Verdoemenis afspelen is zeer goed beschreven. Zo verloopt de reis op het ene moment nog soepel en gebeurt er weinig, maar dat kan opeens zomaar veranderen. Van het ene op het andere moment kan er gevaar dreigen en moeten de personages volledig onverwacht vechten om te overleven. Het is knap hoe de schrijfster je in het ongewisse laat. Van tevoren weet je niet wat je kunt verwachten, welke gevaren de personages tegen zullen komen en hoe ze zich eruit gaan redden. Elke gebeurtenis in de Verdoemenis is verrassend en soms ronduit angstaanjagend. De schrijfster grijpt de reis door de Verdoemenis aan om de personages en hun onderlinge relatie te verdiepen. Doordat ze van elkaar afhankelijk zijn leer je de personages door de gebeurtenissen, het loerende gevaar en hun onderlinge conversaties beter kennen.

Op het moment dat je denkt dat de vreemde wezens en het landschap het enige gevaar vormen voor de groep, komt Natascha van Limpt met nieuwe informatie over de Verdoemenis die het verhaal nog spannender maakt. De personages komen in aanraking met gevaren waarvan ze het bestaan niet kenden. Er spelen op de achtergrond gruwelijke zaken waarvan zo goed als niemand in Luotisade op de hoogte is. Zaken die vooral het leven en de toekomst van zowel Brian als Eleanor voorgoed zullen veranderen.

Ik ben aangenaam verrast door dit boek en de rijke inhoud. Luotisade is een avontuur dat je beleefd moet hebben. Ik kan het boek van harte aanraden. Ik geef Luotisade dan ook van harte 5 sterren.

Jeanine Feunekes-Both - Recensente De Perfecte Buren