If i'm being honest

Vanaf het eerste moment dat ik Dan Karaty op TV zag was ik om. Wat een leuke man ! Ik vond hem zo schattig, heeft leuke humor. Got the looks, ugh that smile, and damnnn those moves.. Natuurlijk had ik meteen een "Dan-crush". Ik bedoel, halloowww ! Je hebt ogen toch ?

Maar goed, ik wijk af.. Hij is ook serieus wanneer het nodig is. Ja, 'So you think you can dance' was het eerste wat ik van hem zag. Maar ik had totaal geen benul van de struggles die achter zijn big smile verscholen zaten.

"If i'm being honest", and he is. Vertelt het verhaal achter die lach, het verdriet en de angsten die hij dag in, dag uit mee sleepte. Zijn alcoholverslaving, die hem sneller de afgrond in trok dan hij zelf door had.

Tot op een zekere dag Dan wakker word en voor het eerst de woorden "Help mij" uitspreekt tegenover zijn vrouw Natascha. Op dat moment brengt zij hem naar de afkickkliniek waar hij de strijd om zichzelf terug te vinden aanging. Niet wetende of Natascha nog op hem zou wachten wanneer hij eruit kwam.

Het verhaal van Dan Karaty heeft mij enorm geraakt. Ongelooflijk wat een mens ongezien met zich mee kan dragen. Wat een strijd iemand soms moet leveren om te functioneren, niet eens normaal, maar überhaupt er alleen al te staan. Dan is een open boek in dit verhaal. En ik heb enorm veel respect voor hem gekregen. En ben alleen maar een nog grotere fan geworden. Ik gun hem en zijn gezin al het geluk van de wereld. Dat hij een voorbeeld mag zijn voor velen die in stilte lijden.