Enorm verbeeldingsvol deel van uniek project

Disclaimer: ik ken Patrick persoonlijk en schreef zelf 'Acmala' als deel van het Dizary-project.

7,2 Het Dizary-project is niet meer weg te denken uit de wereld van de Nederlandstalige fantasy. Het is op meerdere manieren onderscheidend. Ten eerste omdat het een van de weinige voorbeelden is van 'weird fantasy' in ons taalgebied - de auteur haalt inspiratie uit meerdere bronnen, maar onder andere uit de boeken van China Mieville. Dit is echter een YA-variant van het New Weird-genre. Ten tweede is dit een project waar meerdere auteurs aan meewerken, naast initiatiefnemer Patrick Berkhof. Tot nu toe hebben Jasper Polane, Marieke Frankema en ik alle drie een Dizary-boek geschreven. Ten derde is dit voor initiatiefnemer Patrick Berkhof in elk geval voorlopig zijn levenswerk - in het nawoord van dit boek laat hij weten dat hij al in 2003 ideeën verzamelde en tekeningen maakte die in het Dizary-project terechtkwamen. Het is ook een totaalconcept voor hem, met niet alleen boeken, maar ook tekeningen, 3D-geprinte beeldjes, bewegende poppen en meer. De covers van de boeken en de illustraties in het binnenwerk zijn allemaal van zijn hand. Wie op fantasyfestivals bij zijn kraam langsgaat, ziet ook hoeveel hij om de boeken heen creëert.
Dit boekje (een korte roman of lange novelle) is het nieuwste boek van Patrick Berkhof en het vervolg op 'Jalvin en het rijm van de wold' dat ging over de beginjaren van Dizary. Voor dit boek maakte de auteur bij elk hoofdstuk een prachtige pentekening - de moeite waard! Met de ideeën in dit boek zit het ook wel goed. Faun Jalvin trekt door de wereld met in zijn hoofd het rijm, waar hij liever van af wil. Ondertussen laat de keizer alle tovenaars naar zijn labyrint lokken, omdat hij snode plannen heeft. Een groep krijgers wil met de keizer afrekenen. Jalvin stuit op de krijgers en hun enorme duizendpootachtige vervoersmiddel en wordt door hen gevangengenomen. Hij wordt ondertussen geholpen door een sprekende kraai. Genoeg 'weird fantasy' dus! Aan het eind volgen ook een paar verrassingen - die ik niet had zien aankomen. Ik ben ook door die wendingen benieuwd wat er volgt in deel drie van de trilogie.
Een paar kanttekeningen had ik wel. Zo vond ik de emotionele reacties van Jalvin wat extreem en misschien zelfs wat kinderachtig (hoewel hij wat zijn herinneringen betreft ook jong is). In eerdere recensies merkte ik op dat de actie in de verhalen van Patrick niet actief beschreven was en de lezers niet meesleurde. Hier waren de actiescènes actief en werd de lezer niet op afstand gehouden en dat was wat mij betreft wel een verbetering. Toch haperde ik bij het lezen een beetje bij de zinnen, die ook al zijn ze technisch correct, toch niet heel vloeiend lazen. De auteur wilde voor mijn gevoel wat franje toevoegen, maar greep daarvoor wat te hoog. Dat leidt ertoe dat dit het boek is waar ik het woord 'conisch' het vaakst tegenkwam. Ook kwam ik een zin tegen als 'Na tien minuten over het pad te hebben gerend kwam de herberg in zicht.' En de auteur geeft de hoofdpersoon soms voeten, terwijl hij hoeven heeft. Ik vond het taalgebruik dus niet het mooist aan dit verhaal, maar de tentoongespreide verbeelding en de kleurrijke manier waarop die werd tentoongespreid, alsmede de verwijzingen naar het grotere Dizaryverhaal, maken dit wel de moeite waard, in elk geval voor lezers die toch al fan zijn van het Dizaryuniversum!