Een bloedovergoten dageraad - horrorverhalenbundel

Een Bloedovergoten dageraad is een bundel met korte horrorverhalen, vanuit het gezichtspunt van wat angst met de psyche doet en hoe onwerkelijk de wereld er dan uitziet. Het thema van dit boek is de doodsangst. De schrijver werd slachtoffer van zinloos geweld en de verhalen zijn daarom ook redelijk autobiografisch van aard. Er zit heel wat magisch realisme in deze verhalen, naar mijn mening (maar ik ben niet zo'n enorme kenner van horror, meestal houd ik er niet zo van). Dit soort zwarte verhalen bevinden zich vaak buiten wat je noemt mijn comfort zone, ik heb er dan ook lang over gedaan om me aan dit boek te wagen. Anthonies boek “De kerstboom” las ik al veel eerder en die verhalen vond ik goed, dus misschien was dit ook wel wat voor mij. Ik heb “Een bloedovergoten dageraad” nu wel gelezen. Tijdens het lezen werd ik gegrepen door de schrijfstijl van de schrijver. Hij sleepte me er doorheen en de vreemde gebeurtenissen en achterliggende boodschappen intrigeren me enorm. Als horrorboek vind ik dit boek iets heel speciaals hebben. Om beter te begrijpen hoe de schrijver ertoe gekomen is om deze verhalen te bundelen, is het handig als je het voorwoord leest waarin beschreven wordt wat er met hem gebeurd is en waarom zinloos geweld zo’n impact heeft op iemands leven. De verhalen die mij als lezer het meeste deden waren: Moordplekken, Familiegeheimen, Zwarte aura, Bloedvlekken, Een bloedovergoten dageraad en Het grote eindexamen. Ik houd er niet van verhalen te lezen over zombies of enge wezens in rode mantels, voor mij waren die verhalen het minst interessant. Voor lezers die zich interesseren voor wat zinloos geweld, psychotherapie en het gebruik van medicijnen om angsten te verdringen met een mens kan doen, is dit boek een aanrader.