Waanzinnig mooi!

Wauw! Was wat ik dacht toen ik dit boek in de zomeraanbieding gids van Lemniscaat zag staan een paar maanden terug. Toen al werd ik omvergeblazen door de waanzinnig mooie kaft. Maar nu in het echt is het nog 100x mooier dan ik had verwacht.
Door het reliëf in de kaft lijken de bloemen wel tot leven te komen en dat in combinatie met de vrolijke kleuren maakt het een waar kunstwerk.
Ook de binnenkant staat vol met deze kleurrijke illustraties die het verhaal goed ondersteunen. Hierdoor zullen de allerkleinsten ook al veel meer van het verhaal meekregen dan je van tevoren denkt. Wat ik ook heel mooi vond is dat de illustraties heel goed weergeven hoe David zich voelt. Zijn lichaamstaal en gezichtsuitdrukking zijn heel mooi getekend. Zeker met jonge kinderen nodigt dat uit tot praten over gevoelens. De illustraties zijn ook heel inclusief. Er zitten kinderen in Davids klas met alle huids- en haarkleuren, kinderen met een bril, een meisje in een rolstoel. Heel mooi om te zien! Zo zullen veel kinderen een stukje (h)erkenning ervaren.

Naast alle prachtige illustraties is het verhaal ook echt zo lief.
2 vrienden die alles samen doen, totdat er op een dag een bloemblaadje van Davids hoofd valt en hij niet wil spelen. De volgende dag draagt hij een muts. Hij draagt nooit een muts. En David is ineens heel stil. David is nooit stil. Als hij zijn muts af moet zetten van de juf snapt zijn vriend ineens heel goed waarom David zichzelf niet is. Alle blaadjes vallen van zijn hoofd. Hij voelt zich kaal en stekelig. Maar Davids beste vriend zou Davids beste vriend niet zijn als hij geen oplossing weet. En dat weet hij. Gelukkig! Want David begint zich beetje bij beetje weer beter te voelen.
Een prachtig verhaal vol liefde en vriendschap wat laat zien dat als je elkaar accepteert zoals diegene is er de mooiste vriendschappen ontstaan en je hem/haar kunt troosten als het even wat minder gaat.