Lezersrecensie
Een groot filmisch avontuur!
DE BEST WEL ONGELOFELIJKE TERUGKEER VAN TORRE
Tijdens Torres tweede zomer in de wonderlijke berghut gaat hij eindelijk met oom Fons op expeditie. Maar onderweg krijgt Fons een ongeluk en Torre wordt eropuit gestuurd om hulp te halen. Als de weg naar het dorp door een modderlawine versperd blijkt, ziet Torre nog maar één mogelijkheid: hij moet zijn oude vrienden van het aardvolk zien te vinden.
Samen met zijn trouwe geit Natneus begint Torre aan de gevaarlijke tocht naar de schuilplaats van het aardvolk. In de woeste natuur loert overal gevaar, en bijna gaat het mis. Nog net op tijd wordt Torre gered door een raadselachtig meisje en samen vervolgen ze hun tocht. Maar welke geheimen houdt deze Aira verborgen? En was het eigenlijk wel zo'n goed idee om het aardvolk om hulp te vragen?
Na deel 1 had ik Torre en Natneus in mijn hart gesloten, dus ik kon niet wachten om in het tweede deel te beginnen. Maar de Lor was dood en het aardvolk had zich weer verscholen, dus wat zou er nu voor avontuur ontstaan? Nou laat dat maar aan @annekarijnoverduin over, want ook in dit deel van Torre val je, avontuurlijk gezien, weer met je neus in de boter.
Het lijkt Torre op alle vlakken tegen te zitten en de tijd tikt door terwijl zijn oom in een tentje in het bos ligt met een gebroken been. En hij kan wel hulp gaan halen bij het aardvolk, maar hij mocht niemand iets over hen vertellen. Hoe gaat hij dat doen met Aira? En, niet geheel onbelangrijk, met zijn oom? Een geweldig avontuur ontpopt zicht voor je ogen en laat je helemaal verdwijnen in de wereld van Torre.
Het verhaal leest weer als een film dat, mede door de prachtige illustraties van @sophiepluim_illustration, voor je ogen tot leven komt en je laat genieten van deze magische reis vol humor en fantasie.
Tijdens Torres tweede zomer in de wonderlijke berghut gaat hij eindelijk met oom Fons op expeditie. Maar onderweg krijgt Fons een ongeluk en Torre wordt eropuit gestuurd om hulp te halen. Als de weg naar het dorp door een modderlawine versperd blijkt, ziet Torre nog maar één mogelijkheid: hij moet zijn oude vrienden van het aardvolk zien te vinden.
Samen met zijn trouwe geit Natneus begint Torre aan de gevaarlijke tocht naar de schuilplaats van het aardvolk. In de woeste natuur loert overal gevaar, en bijna gaat het mis. Nog net op tijd wordt Torre gered door een raadselachtig meisje en samen vervolgen ze hun tocht. Maar welke geheimen houdt deze Aira verborgen? En was het eigenlijk wel zo'n goed idee om het aardvolk om hulp te vragen?
Na deel 1 had ik Torre en Natneus in mijn hart gesloten, dus ik kon niet wachten om in het tweede deel te beginnen. Maar de Lor was dood en het aardvolk had zich weer verscholen, dus wat zou er nu voor avontuur ontstaan? Nou laat dat maar aan @annekarijnoverduin over, want ook in dit deel van Torre val je, avontuurlijk gezien, weer met je neus in de boter.
Het lijkt Torre op alle vlakken tegen te zitten en de tijd tikt door terwijl zijn oom in een tentje in het bos ligt met een gebroken been. En hij kan wel hulp gaan halen bij het aardvolk, maar hij mocht niemand iets over hen vertellen. Hoe gaat hij dat doen met Aira? En, niet geheel onbelangrijk, met zijn oom? Een geweldig avontuur ontpopt zicht voor je ogen en laat je helemaal verdwijnen in de wereld van Torre.
Het verhaal leest weer als een film dat, mede door de prachtige illustraties van @sophiepluim_illustration, voor je ogen tot leven komt en je laat genieten van deze magische reis vol humor en fantasie.
1
Reageer op deze recensie