Spannend en meeslepend!

Boeken over WO2 trekken mij altijd net nog ietsje meer. Toen ik juf was van groep 8 heb ik zulke toffe lessen, gesprekken en discussies met de kinderen gehad! Dit onderwerp boeit hen ook altijd ontzettend. Om daarbij dan mooie boeken te hebben is zo'n verrijking. En dat is dit boek zeker!
Een meeslepend verhaal wat begint in Amsterdam tijdens de Hongerwinter. Dat moet verschrikkelijk zijn geweest, maar echt een voorstelling ervan maken is lastig. Dit verhaal laat je zo goed voelen hóe verschrikkelijk het is geweest. Van Anja die van levendig meisje instort tot een zwak ziek meisje die niks meer kan, naar vader die dagen weg is om eten te zoeken en thuiskomt met wat bloembollen.
Maar Hans heeft geluk! (Al vindt hij zelf van niet.) Hij mag aansterken op Texel waar er eten genoeg is. Ik vond het mooi om te lezen hoe Hans een moeilijk strijd voert in zichzelf. Want Anja heeft toch veel eerder eten nodig dan hij? En hij kan zijn ouders toch niet achterlaten?
Eenmaal op Texel begint Hans langzaam z'n draai te vinden bij Meester Jan. En als er op een dag zingende en dansende mensen op de straat staan omdat de oorlog over is, voelt Hans zich sinds tijden echt blij. Al ziet hij dat Meester Jan helemaal niet blij is. Het lijkt erop alsof hij aanvoelt dat er iets gaat gebeuren. En hij krijgt gelijk. Er gaat nog iets verschrikkelijks gebeuren..

'Het maakt niet uit of je hoofdmeester bent of leerling of oma of bankdirecteur of wat dan ook. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje.'

Een prachtig, meeslepend en spannend waargebeurd verhaal!