Mooi verhaal, maar met wat kritische noten.

Na het lezen van ‘De jongen onderwater’ keek ik ontzettend uit naar dit boek! Het verhaal zou doorgaan waar het vorige boek gestopt was en dat boek was fantastisch!
Helaas viel me dat wat tegen. Het einde van ‘De jongen onderwater’ was best heftig en daar zie je eigenlijk bijna niets van terug in dit boek. Daarnaast heeft het verhaal 2 verhaallijnen: die van juf Martin en die van de oma van Veronica, maar de verdeling tussen die lijnen vond ik niet heel goed verdeeld. Ik was ontzettend benieuwd naar de verhaallijn van juf Martin, want er worden haar echt hele nare dingen aangedaan. Ik kreeg het gevoel dat die verhaallijn wat is afgeraffeld. Dat vond ik erg jammer. De verhaallijn van Veronica’s oma is wel prachtig geschreven en ondanks dat het verhaal al jaren oud is, is het nu nog hartstikke actueel met de vluchtelingenstroom naar Europa.

Ik denk dat het verhaal nóg geloofwaardiger zou zijn als het geen vervolg was op ‘De jongen onderwater’, maar een nieuw, op zichzelf staand boek, met andere personages.

Ondanks m’n kritische noot leest het verhaal wel weer heel fijn. Het heeft dezelfde schrijfstijl als ‘De jongen onderwater’: de hoofdpersoon vertelt het verhaal aan jou en er wordt leuk gespeeld met lettertypes. Met veel spanning en humor is het een mooi verhaal om te lezen.