Een aanklacht

In de biografie over Duras van Laure Adler staat al het een en ander over het gevecht van Duras moeder tegen de Grote Oceaan. De projector wordt in dit boek gezet op haar strijd tegen de ambtenaren die concessies afgeven. Wanneer je geen smeergeld betaalt krijg je een stuk grond toegewezen waar om de een of andere reden niets op te verbouwen valt.. Als de concessie verloopt en het stuk grond is niet rendabel gemaakt valt het terug aan de staat, aan de ambtenaren dus.
In deze roman heeft de moeder hard gewerkt in het onderwijs. Zij heeft zichzelf en haar kinderen veel ontzegd en zo gespaard voor een concessie. Ze wil rijk worden door de verbouw van rijst en droomt zich een gouden toekomst. Ze laat een bungalow bouwen en trekt daarin met zoon en dochter. Met behulp van de boeren in de omgeving gaat ze rijst verbouwen. Helaas stroomt de Grote Oceaan in het voorjaar net als de rijst geoogst zal worden over het terrein. Onvermoeibaar gaat ze daarna door. Nog steeds met de hulp van de boeren bouwt ze een dam om de Oceaan te stoppen. Helaas de Oceaan is sterker dan de dam.
Het boek heeft in de verte iets weg van Multatuli's Max Havelaar. Het speelt zich af voor de Tweede Wereldoorlog in Indochina.
De moeder klaagt de ambtenaren die haar de grond hebben toegewezen aan. Zij hebben haar de niet te verbouwen grond gegeven omdat zij geen smeergeld betaalde. Tijdens de rondleiding lieten ze haar slechts het beste stukje zien, dat bij lange na niet voldoende is om van te overleven. Vier mensen waren haar al voor gegaan, zij moesten de grond teruggeven en zijn vertrokken of gestorven van honger en armoede. De ambtenaren verdienen flink aan deze handel.
Het is een levenloos leven voor de zoon en dochter in een snikhete omgeving waar de wilde dieren 'snachts rondom de bungalow dwalen. Het enige vermaak bestaat erin om met een stokoude auto naar het dichtstbijzijnde dorpscafe te gaan waar gedanst kan worden. 's Nachts gaat de zoon uit jagen en brengt zo nog iets eetbaars binnen. Als hij een vrouw vindt en vertrekt blijven de twee vrouwen alleen achter in een slecht gebouwde bungalow met als enig aanspreekpunt een dove korporaal.