Lastig, maar toch interessant

Het boek bestaat, vooral in het begin tot midden, uit korte aantekeningen zoals ik aantekeningen maak voor een kort verhaal 0f een boek. Het leest niet fijn weg, ik werd er niet in meegenomen. Omdat de aantekeningen vooral te maken hadden met gebeurtenissen in Frankrijk vanaf zeg maar de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw kon ik mij er ook niet in terugvinden. Gaandeweg echter doken er herkenningspunten op. Vanaf 70 kon ik pas meegaan met de aantekeningen en de gevoelens van de schrijfster. Ik herkende de Franse politiek, de vreselijke aanslagen nav de Algerijnse oorlog, namen van vroegere aanslagplegers en andere bekende figuren en nam kennis van gevoelens die heersten onder de Franse bevolking die nieuw voor mij waren, het werd een soort Prive met leuke roddels.
Omdat ik het boek in het Frans las en de schrijfster zich bediende van idioom en vooral argot dat ik niet volledig beheers vond ik het soms moeilijk te begrijpen wat de ze bedoelde maar het argot woordenboek op de ipad bracht uitkomst.
Vanwege het veelvuldig gebruik van argot werd het boek in Frankrijk door de literaire elitaire verguisd maar de lezers vonden het mooi en het verkocht goed.
Het is in ieder geval een interessant boek dat een beeld geeft van Frankrijk in de 20e en deze eeuw en wat het betekende vrouw te zijn in de 20e eeuw.