Verwacht geen plot, maar fragmenten en verhalen over het schrijverschap

De gouden roos staat symbool voor het schrijverschap. Regelmatig te schrijven over kleine zaken, grote zaken over alles verzamel je mooie kleine gouden korreltjes. Paustovski vertelt het verhaal van de vuilnisman die dagelijks het stof dat hij opveegde zeefde en de gouddeeltjes die hij eruit zefde spaarde tot hij een mooie kleine roos kon laten maken bij de goudsmid. ''Wij schrijvers winnen deze miljoenen korreltjes in de loop van tientallen jaren, wij vergaren ze zonder het zelf te merken, smelten ze om in een legering en smeden dan daaruit onze ‘gouden roos’: een novelle, een roman of een gedicht.’
Verwacht geen plot in dit boek, het bestaat voornamelijk over korte en zeer korte verhalen en fragmenten. Ook overpeinzingen. Het belangrijkste over schrijven zegt Pauskovkis is goed om je heen kijken. HIj zegt ook:'Wanneer men bijvoorbeeld wil uitbeelden dat een zware regenbui komt opzetten, hoeft men alleen maar te schrijven dat de eerste druppels neertokkelen op een krant die buiten voor het raam ligt.'
Hij heeft veel bewondering voor andere schrijvers, dichters en kunstschilders, Van Gogh bijvoorbeeld.
Laatst stond ik op de tram te wachten en omdat ik toch niets te doen had bekeek ik de herfstbalderen aan de boom voor mij eens aandachtig. Na verloop van tijd werd de boom ze steeds mooier.
De kleine verhalen die hij schrijft zijn ook heel goed en ze bevatten zoals hij zegt dat goede schrijvers doen net genoeg details om het verhaal rijker te maken. Soms , echter in mijn ogen werd de details in de verhalen te lang uitgesponnen naar mijn smaak. Maar dit is toch zeker een boek dat iedere schrijver wou moeten lezen.