Veel gescheld en weinig wol

Het is interessant te lezen hoe het leven in een Islamitisch gezin gaat, maar het had ook wel korter gekund. In honderd pagina's had de schrijfster net zoveel of beter kunnen laten overkomen hoe zij zich voelt in het drukkende milieu waar mannen de dienst uitmaken. Lale gaat ver in haar beschrijvingen. Wat de reden is dat ze zoveel moeilijke woorden gebruikt om vervolgens ordinair op haar moeder te schelden is mij een raadsel. Tenzij ze de lezer wil imponeren, overdonderen of misschien niet weet hoe ze haar gedachten goed op papier moet zetten. Veel meisjes, vrouwen hebben/hadden problemen met hun moeder in hun pubertijd zo bijzonder is dat niet.
Verder lijkt het alsof de redacteur bepaalde pagina's heeft overgenomen waarna de scheldteksten van Lale weer doorgaan. Het boek drijft op gescheld, sex die eventjes beschreven wordt en de islam zijn de drie drijfveren.
Ik heb het boek net uit en het enige wat is blijven hangen is het gescheld op haar moeder plus een paar woorden waarmee ze een groep aanduidt: de Snikkels en de Verwekkers. Dat is leuk gevonden.
Kortom een boek vol gescheld en weinig wol.
Over tien jaar zal er wel een terugblik komen in boekvorm. Ik hoop dat ze de redacteur dan niet meer nodig heeft. en korter van stof is.