Quatertemperdagen

Beter dan wat op de achterflap staat, kan het niet worden omschreven.
Quatertemperdagen speelt zich af in het Vlaamse verleden. Een verleden van armoede, oorlog en ontberingen maken of kraken een mens.
Door het verhaal in de 'ik-vorm' te schrijven, beleef je het precies allemaal echt mee. Het verleden van Erik Vlaminck vertaald naar een roman. Als nazaat van de beroemde Vlaamse schilder Maurice de Vlaminck ging hij op zoek naar herinneringen en gebeurtenissen uit het leven van zijn grootouders.
Het is een roman die zich zowel afspeelt in het begin van vorige eeuw als in de vroege jaren 60 van diezelfde eeuw.

Zelden vloeien er bij mij tranen, maar dit boek heeft mij dermate aangegrepen dat er menig nattigheid op mijn wangen voelbaar was. Zowel de intrieste gebeurtenissen als de eerder zeldzame schoonheden worden zodanig verwoord en omschreven, dat je hier onmogelijk onberoerd bij blijft.
Het boek vraagt wel om aandachtig te worden gelezen en een tweede keer lezen, is hier zeker niet misplaatst. Hoe de puzzel in elkaar steekt, vraagt enig vakwerk. Hier bewijst Erik Vlaminck nogmaals zijn schrijverstalent. Het verhaal wordt verteld door de oom en wordt door de schrijver weergegeven in de 'ik-vorm".
Het boek is ook doordrongen van miserie, van baren en sterven, van muziek en drinken alsook van liefde en tederheid.
Mij heeft het in ieder geval enorm ontroerd en gegrepen en ik raad iedereen, die graag onze Vlaamse auteurs en verhalen leest, aan om dit boek te lezen.