'Wie is de mol?' is spannender

Alexandra Oliva groeide op in een stadje bij het Adirondackgebergte in het noordoosten van de staat New York. In verband met haar studie aan Yale University verliet ze dit gebied in 2001. Het lukt haar niet om er Russisch te leren, maar schreef er wel een lang essay over Robin Hood waarmee ze een B.A. in geschiedenis verdiende. Na haar studie verhuisde ze naar Ierland om onder andere te reizen en te schrijven. Ze keerde terug naar New York waar ze haar diploma creatief schrijven haalde. In die tijd schreef ze ook twee romans en kreeg ze het idee voor De laatste deelnemer, dat later haar eerste thriller is geworden. Voordat ze dit boek schreef, heeft ze nog een survivalcursus gevolgd.

Voor het nieuwe reality-tv-programma ‘In the dark’ zijn twaalf kandidaten geselecteerd. Ze gaan de uitdaging aan om zo lang mogelijk in de wildernis te overleven. De deelnemers moeten diverse opdrachten, zowel solo als in teamverband, uitvoeren. De winnaars worden beloond. De uitdagingen worden lastiger en op een dag krijgen de deelnemers hun ultieme uitdaging te horen: alleen overleven in de wildernis. Zoo is een van hen en vastberaden de anderen te verslaan. Als haar cameraman op een dag niet meer verschijnt staat Zoo er helemaal alleen voor. Ze gaat verder met de opdracht, krijgt het steeds moeilijker, maar zet door. Plotseling ontmoet ze Brennan en trekt verder met hem op. Zoo gaat ervan uit dat hij bij de crew hoort, ondanks dat hij haar enkele gruwelijke verhalen vertelt. Zoo wil echter overleven en krijgt daardoor steeds minder oog voor de realiteit.

De laatste deelnemer kent twee verhaallijnen. Het ene vanuit het perspectief van Zoo en het andere geeft de montage van het programma weer en daarin worden de belevenissen van alle deelnemers beschreven. Dat wordt in feite vanuit het perspectief van de editor verteld. De proloog, in dit boek hoofdstuk nul, verraadt al een aantal sterfgevallen en dat er iets is misgegaan. Dit zorgt er wel voor dat de lezer nieuwsgierig wordt, maar omdat je deze kennis al hebt, kan het funest zijn voor de mogelijke spanning. Het is daarom een niet erg goede keuze om het boek op deze manier te beginnen.

Iedere deelnemer heeft een bijnaam gekregen die gerelateerd is aan zijn of haar beroep of wat hem of haar het meest bezighoudt. Origineel gevonden, maar daarbij lijkt Oliva over het hoofd gezien te hebben dat dit voor de lezer verwarrend overkomt. Het blijft zo goed als het hele verhaal onduidelijk welke echte naam bij een bijnaam hoort en daardoor is het nogal abstract. Wellicht dat dit er de oorzaak van is dat het begin van het verhaal nogal traag verloopt. Naarmate het verhaal vordert, wordt dat tempo wel wat opgevoerd, maar de echte vaart blijft uit. Dit gaat niet ten koste van de leesbaarheid, want het boek leest over het algemeen wel vlot.

Het personage Zoo is, ten opzichte van de andere, het meest uitgewerkt. Wat overigens niet wil zeggen dat je erg veel over haar te weten komt. Daarnaast wordt het ook niet verder ontwikkeld en krijg je de indruk dat Zoo een nogal kortzichtig en naïef persoon is. Een aantal situaties waarin ze terechtkomt is dusdanig voor de hand liggend dat je wel door moet hebben dat er meer aan de hand is dan alleen maar een spel. Wat voor de lezer al snel duidelijk is vanwege de doorzichtigheid, lijkt niet tot Zoo door te dringen.

De laatste deelnemer wordt aanbevolen voor de fans van Wie is de mol? en Expeditie Robinson. In grote lijnen zijn er inderdaad overeenkomsten, maar in tegenstelling tot deze programma's blijven er na afloop van het boek nog wel wat vragen over die niet worden beantwoord. En, niet geheel onbelangrijk, een programma als Wie is de mol? is vele malen spannender.