Auteur om in de gaten te blijven houden

Vanwege zijn liefde voor New York spelen enkele van de verhalen van Guillaume Musso zich in die wereldstad, maar ook in Noord-Amerika, af. Een paar hebben Parijs als decor, maar nog nooit had hij een boek geschreven waarin een verhaal zich in zijn geboortestreek afspeelde. Met Het meisje en de nacht, dat eind mei 2019 is verschenen, is daar verandering in gekomen. Want deze keer vindt het verhaal plaats in en rond Antibes, een plaats aan de Franse Riviera en waaraan hij veel herinneringen heeft.

In de winter van 1992 verdwijnen de negentienjarige Vinca Rockwell, leerlinge van een elitaire kostschool en haar leraar filosofie, met wie ze een relatie had. Na deze ontdekking heeft niemand ze meer teruggezien. Vijfentwintig jaar later komt de inmiddels bekende schrijver Thomas Degalais over vanuit New York naar Antibes voor een reünie van zijn school. Hij ontmoet er zijn oude vrienden Fanny en Maxime. Ze hebben een gezamenlijk geheim, want in die winter van destijds hebben ze een moord gepleegd en het lichaam in een muur, die nu dreigt te worden gesloopt, van laten verdwijnen.

Het meisje en de nacht speelt zich afwisselend af in twee verschillende jaren, 1992 en 2017. De flashbacks zorgen er sowieso al voor dat de lezer nieuwsgierig wordt naar wat er in het verleden precies is gebeurd, maar ook welke gevolgen dat in het heden heeft. Er creëert zich al een licht spanningsveld. Gedurende de plot neemt dat alleen maar toe, overigens zonder dat het verhaal een zinderende spanning kent. Dat heeft het ook niet nodig, want het lukt Musso om de lezer deelgenoot van het verhaal te maken, je wordt zelf min of meer een soort Thomas, uit wiens perspectief het grootste deel van het verhaal wordt verteld.

Dat het verhaal zich in een vrij korte tijd afspeelt, nog geen vierentwintig uur, zorgt ervoor dat het een behoorlijk tempo heeft. Het gevolg daarvan is onder andere dat het steeds meer gaat boeien, dat het intrigeert. Je gaat je dingen afvragen, je trekt je eigen conclusies en dan blijkt dat de auteur je toch nog op een verkeerd been heeft gezet. Wat ook sterk is, is dat Musso je laat denken of geloven wat hij wil dat gedacht of geloofd wordt. Hij speelt in feite met het brein van de lezer, suspense waar Hitchcock van zou smullen. Bovendien is het verhaal ook nog eens realistisch, vooral te danken aan het feit dat de auteur namen van bestaande personen aan het verder fictieve verhaal heeft toegevoegd. Dat geeft het een meerwaarde.

Het heeft er veel van weg dat de auteur al in een redelijk vroeg prijsgeeft wat er exact gebeurd is en dat de lezer denkt te weten hoe alles precies in elkaar steekt. Desondanks blijft de onzekerheid knagen, er blijven onbeantwoorde vragen en je vraagt je zelfs af of de weergave van Thomas wel de juiste is. Doordat aan het eind van het verhaal ook een aantal hoofdstukken vanuit het perspectief van enkele andere personages wordt verteld, wordt pas écht duidelijk wat er in 1992 gebeurd is. En weet je dat je eigenlijk geen voorbarige conclusies moet trekken.

Het meisje en de nacht is bijzondere thriller die niet al te ingewikkeld is, maar zeker ook niet oppervlakkig. Het is gewoon een boek dat erg prettig leest, goed in elkaar steekt en van een zeer behoorlijk niveau is. Musso is en blijft een auteur om in de gaten te houden.