Uitstekend en veelbelovend begin van trilogie

In 2014 debuteerde journalist Tony Schumacher als auteur met de thriller The Darkest Hour (Tijden van duisternis, 2017). Het idee voor dit boek kreeg hij toen hij een documentaire op televisie zag waarin foto’s uit de Tweede Wereldoorlog getoond werden van een Engelse politieagent op de Kanaaleilanden tijdens de bezetting. Achteraf bleek dit een propagandafoto te zijn om aan te tonen dat de Duitsers zo slecht nog niet waren. Hij dacht over deze scène na en kwam tot de conclusie dat de agent waarschijnlijk alleen maar een opdracht uitvoerde. Die foto en zijn gedachten leidden er uiteindelijk tot zijn debuut.

Hierin heeft hij een situatie gecreëerd dat de nazi’s de oorlog hebben gewonnen en ook Groot-Brittannië bezetten. Inmiddels is het 1946 en de Londense brigadier John Rossett, een Tweede Wereldoorlog-held, werkt bij het Bureau voor Joodse Zaken. Zijn taak bestaat uit het deporteren van Joden en die voert hij met tegenzin, maar zonder morren uit. Een van deze Joden vraagt hem om diens kleinzoon Jacob te beschermen. Rossett vindt de jongen en staat vervolgens voor het dilemma of hij hem deporteert of helpt. Hij kiest voor het laatste, waardoor hij zowel zijn baan als leven riskeert.

Wat als? Twee beginwoorden van een zin die waarschijnlijk iedereen wel een keer uitgesproken heeft. De thriller van Schumacher is in feite op die twee woorden gebaseerd, want wat als de Duitsers de Tweede Wereldoorlog hadden gewonnen? Hoe zou de wereld er dan uitzien? Dit gegeven is zowel een interessant als verontrustend uitgangspunt, hoewel dit laatste eigenlijk een wassen neus is, want we weten allemaal hoe het in 1945 werkelijk afgelopen is. De auteur laat de lezer echter zien hoe het allemaal had kunnen zijn en dat doet hij op een behoorlijk overtuigende wijze. In het begin moet je nog wel even omdenken, maar al snel ben je gewend aan deze weergegeven en gelukkig fictieve naoorlogse omstandigheden.

Het verhaal wordt voor het grootste deel verteld vanuit het perspectief van John Rossett, een oorlogsveteraan die met een persoonlijk drama te maken heeft gekregen. In de plot kom je geleidelijk aan steeds meer over hem te weten en blijkt dat een tragische gebeurtenis – zijn vrouw en zoontje zijn door een bomaanslag omgekomen – zijn leven, maar ook zijn kijk daarop, drastisch heeft veranderd. Hij is hierdoor een verbitterd man geworden die alleen maar doet wat hij moet doen – ook al is het omstreden werk – en iedere hoop op een betere toekomst heeft verloren. Toch verandert hij, ingegeven door diverse factoren, stapsgewijs. Hierdoor wordt hij, ondanks dat hij een flinke en soms onnodige dosis geweld gebruikt, steeds meer mens.

Een van de sterkere aspecten van de thriller is de sfeer die de auteur schetst. De merkbare angst, misschien is het ook wel ontzag, voor de bezetter (hiervan kan nog steeds gesproken worden), de omstandigheden waarin alle personages terechtkomen, het wantrouwen dat iedereen voor elkaar heeft. Ze zijn alle stuk voor stuk voorstelbaar. De plot bevat ruim voldoende spannende momenten, mede door de vele gebeurtenissen, talloze wendingen, maar ook omdat je wilt weten hoe alles zal aflopen en of Rossett zijn uiteindelijke doel zal bereiken. Het eind van het verhaal, en in het bijzonder de ontknoping, is een aaneenschakeling van actie, spanning en zenuwen. In deze slotfase is Schumacher op zijn best.

Met dit debuut laat de auteur zien dat hij kan schrijven en tevens een goed en geloofwaardig verhaal kan vertellen. In een levendige, vlotte en prettige schrijfstijl loodst hij de lezer van de ene naar de andere situatie, waarbij het tempo onveranderd hoog ligt. Tijden van duisternis is derhalve een uitstekende en veelbelovende start van een trilogie met John Rossett.