Beeldend en humoristisch geschreven

Wat een geniaal geschreven roman. De hoofdpersoon is Frans Hermans, een jongen die door een ongeluk invalide in een rolstoel terecht komt en daarnaast ook nog zijn vermogen tot spreken verliest. In het fictieve gehucht Lomark valt weinig te beleven totdat Joe Speedboot arriveert, een avontuurlijke durfal die onder andere met Frans bevriend raakt.

Het boek is vrij structuur- en plotloos. In het begin lees je naar mijn idee wat losse flodders over het leven van Frans waarbij de vraag is waar het nu precies over gaat. Na een tijdje moet je dit gevoel gewoon van je afschudden, het is een soortement van coming-of-age verhaal van een paar jongens en hoe hun vriendschap over de tijd verschuift inclusief karakteropbouw. De laatste is goed genoeg gedaan waardoor het einde van het eerste deel heel sterk is en een perfecte aanleiding vormt voor de gebeurtenissen van het tweede deel. In het tweede deel vond ik het verhaal bij tijd en wijle zelfs best spannend worden. Uiteindelijk eindigt het boek wat plompverloren alsof het ergens moet stoppen hoewel de meeste verhaallijnen wel netjes zijn afgerond.

Wat het boek naar mijns inziens (naast het vrij unieke perspectief van de hoofdpersoon) zo bijzonder maakt is het schrijfwerk. Het is heel fantasierijk en beeldend geschreven, de geschetste situaties en karakters komen goed tot leven. Daarnaast is het ook behoorlijk vaak een erg grappig en droog boek. Zo gaat een karakter dood doordat een hond bovenop hem valt:
"Wat voor hond het was geweest wisten we niet, alleen dat het beest van de negende verdieping van een flatgebouw was gevallen in een buitenwijk van de Franse hoofdstad, precies op het hoofd van de één na laatste Eleveld van Lomark. Er was een verband tussen die familie en dingen die uit de lucht kwamen, vallen of dat nu honden waren of verkeerd bezorgde duizendponders van de geallieerde luchtmacht. Ik had een vinger gegeven voor Engels laatste gedachten voordat het noodlot hem trof in de vorm van de Canis familiaris, al vijftienduizendjaar de trouwe bondgenoot van de mens."

Kortom een aanrader, met name door de schrijfstijl en humor van Wieringa gecombineerd met goed uitgewerkte thematiek en frappante karakters.