Lezersrecensie
Net niet
Charlie (Charlene) wordt gevraagd om voor haar stiefmoeder te zorgen die ze al meer dan 50 jaar niet gezien heeft. Ze stemt hier in toe omdat er niemand anders is, maar veel zin heeft ze er niet in.
Charlie heeft het huis, van haar vader en stiefmoeder, vroegtijdig verlaten, door haar niet aangename jeugd. Waarom was dit voor Charlie onaangenaam en wat heeft de verschrikkelijke geschiedenis van haar stiefmoeder, Alma hier mee te maken?
Het boek leest makkelijk weg en ook wel wat moeilijk weg te leggen.
Het zijn korte hoofdstukken en het boek bestaat uit 3 lijnen.
Het nu, de jeugd van Charlene/Charlie en de treurige geschiedenis van Alma.
Ik vind, waar het boek eigenlijk omdraait, het verleden van Alma het minst goed uitgewerkt. Wordt snel geschreven en naar het einde toe plotseling afgekapt, naar mijn mening. Een beetje naar het afraffelen toe.
De jeugd van Charlene is beter uitgewerkt, je voelt met haar mee, en af en toe denk je, maar Alma bedoeld het zo goed en lief. Maar dan is daar toch weer dat nare kant van haar, vanuit het verleden
De lijn van het nu, verbindt de boel en elkaar, en zo vind ik het ook echt lezen.
Wel dacht ik af en toe, nou Charlie doe eens volwassen en zet je er over heen!
Ik geef 3 sterren omdat wat de achterflap doet vermoeden dat het een oorlogsverhaal is, maar dit is dus maar een klein stukje.
Wel vind ik dit een van de beste boeken van Marion Pauw
Charlie heeft het huis, van haar vader en stiefmoeder, vroegtijdig verlaten, door haar niet aangename jeugd. Waarom was dit voor Charlie onaangenaam en wat heeft de verschrikkelijke geschiedenis van haar stiefmoeder, Alma hier mee te maken?
Het boek leest makkelijk weg en ook wel wat moeilijk weg te leggen.
Het zijn korte hoofdstukken en het boek bestaat uit 3 lijnen.
Het nu, de jeugd van Charlene/Charlie en de treurige geschiedenis van Alma.
Ik vind, waar het boek eigenlijk omdraait, het verleden van Alma het minst goed uitgewerkt. Wordt snel geschreven en naar het einde toe plotseling afgekapt, naar mijn mening. Een beetje naar het afraffelen toe.
De jeugd van Charlene is beter uitgewerkt, je voelt met haar mee, en af en toe denk je, maar Alma bedoeld het zo goed en lief. Maar dan is daar toch weer dat nare kant van haar, vanuit het verleden
De lijn van het nu, verbindt de boel en elkaar, en zo vind ik het ook echt lezen.
Wel dacht ik af en toe, nou Charlie doe eens volwassen en zet je er over heen!
Ik geef 3 sterren omdat wat de achterflap doet vermoeden dat het een oorlogsverhaal is, maar dit is dus maar een klein stukje.
Wel vind ik dit een van de beste boeken van Marion Pauw
1
Reageer op deze recensie