Fijn voor tussendoor

Jenny Colgan is een van de meest bekende en geliefde Britse feelgood auteurs. Ik heb al een aantal van haar boeken gelezen, maar dit is al weer even geleden. Op eigen benen, het eerste deel in de "De kostschool aan zee" serie bleef echter maar aan me trekken. Op de een of andere manier weten boeken over kostscholen mij altijd wel te interesseren. Waarschijnlijk omdat we dat begrip in nederland niet kennen, geen idee. Ik vond het luisterboek op Storytel en verwachtte dan ook dat dit een fijne feelgood voor tussendoor zou zijn. Klopt dit ook?

In dit eerste deel van deze driedelige serie over de kostschool Downey House in Cornwall maken we kennis met een aantal personages. Natuurlijk volgen we leerlingen, maar ook een docent en het schoolhoofd. Dr. Veronica Deverall zwaait al jaren de scepter op Downey House. Ze geeft veel om de school en haar docenten en leerlingen. Dit is haar levenswerk, daarnaast heeft ze niet zo veel. Ze is erg gesloten en houdt haar verleden strikt privé. Gedurende het verhaal wordt duidelijk waarom dit is. Maggie Adair verruild haar baan in Glasgow voor het rustige Cornwall. Ze wil nieuwe ervaringen opdoen en haar werk als docent Engels op deze kostschool zal haar hier zeker in helpen. Ze laat huis en haard achter, inclusief haar vriend Stan. Die brompot ziet het helemaal neit zitten dat Maggie gaat verhuizen. Zal een lange afstandsrelatie voor hen werken? Vervolgens zijn er nog Fliss en Simone, twee dertienjarige meisjes die voor het eerst naar kostschool gaan. De twee meiden kunnen niet meer van elkaar verschillen: Fliss is rijk en wil helemaal niet naar kostschool, Simone heeft een studiebeurs gekregen en wil juist dolgraag naar kostschool. Beiden moeten niets van de ander hebben, maar gedurende het boek verandert dit.

Doordat je zo veel verschillende personages volgt, wordt er vaak van perspectief gewisseld. Dit is niet erg, want zo krijg je een goed beel dvan het reilen en zeilen op de kostschool aan zee. Hierdoor is het ook goed te merken hoe elk personage zich ontwikkelt, ook al komt ieder van hen voor uitdaginen te staan. Veronica krijgt de inspectie op bezoek, Maggie twijfelt of ze op haar plek is, Simone voelt zich eenzaam en Fliss doet er alles aan om van school getrapt te worden. De gebeurtenissen gedurende het schooljaar laten ieder personage anders naar zichzelf kijken en laat hen reflecteren op hun eigen gedrag. Ik snap alleen niet wat Maggie met die enorm chagrijnige Stan moet, ik kon hem niet uitstaan.

Doordat het boek niet dik is en er vaak van perspectief wordt gewisseld leer je de personages niet heel diepgaand kennen. Alles blijft op de vlakte. Dat is kenmerkend voor de boeken van deze auteur en het past ook wel bij het type boek. Het leest hierdoor namelijk wel vlot. Ondanks dat het allemaal niet heel veel diepgang heeft, wilde ik wel door blijven luisteren. Het verhaal jmet al zijn drama en intrige wist mij dus wel in zijn greep te houden. Het is ook precies wat ik verwachtte, een prima feelgood verhaal voor tussendoor. Het zou namelijk geen feelgood zijn als niet alles goed zou komen.

Op eigen benen is een leuk eerste deel in een nieuwe serie van Jenny Colgan. Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere perspectieven en hierdoor leer je veel personages tegelijkertijd kennen. Dit zorgt ervoor dat het allemaal wel wat op de vlakte blijft, maar dat is in dit geval niet erg. Het voldoet aan mijn verwachtingen die ik vooraf had. Het boek wist mij toch mee te slepen, ik wilde door blijven luisteren. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe deze personages zich gaan ontwikkelen in de vervolgdelen van deze serie.