Meer een Detective dan thriller

Ik ben fan van het eerste uur en was ontzettend blij dat ik het nieuwe deel mocht ontvangen als #recensieexemplaar.

Het dubbel POV zorgt voor korte hoofdstukjes waarbij afwisselend obductie assistent Cassie en brigadier Flyte aan het woord komen.

Ik kan niet zeggen dat dit deel bloedstollend is. Wel blijft het verhaal spannend tot het einde en kon ik niet meteen inschatten hoe de vork in de steel zat. Vanaf pg. 300 kan je het boek niet meer opzij leggen en moet je gewoon de outcome weten! Er zijn verschillende plottwists die je aan het boek binden.

Naast een complexe moordzaak gaan we in dit deel dieper in op de interpersoonlijke relaties van de twee protagonisten; Cassie heeft moeite met de mannen in haar leven en Flyte probeert een groot verlies te verwerken waarbij ze de steun van haar geliefden mist.

Ik ben benieuwd hoe hun persoonlijk leven in deel 4 verder gaat verlopen!

Ik heb genoten van dit boek maar moet eerlijk bekennen dat het politiekorps en het disfunctioneren ervan heel centraal staat in dit verhaal. Op den duur had ik het wel een beetje gehad met de negatieve connotaties (zoals homohaat en grensoverschrijdend gedrag, corruptie, doofpotoperaties) die elke keer opnieuw werden opgerakeld. Dit vond ik een minpunt.