Indrukwekkende, leerrijke roman

De geluksbrenger is een bijzondere roman die deels gebaseerd is op waargebeurde feiten. Het boek bevat personages die echt bestaan hebben. Jarawan verweeft op een boeiende manier zijn fictieve verhaal met de historische gebeurtenissen. Qua stijl en inhoud is het een niet-alledaags verhaal. Je moet het boek met de nodige aandacht lezen.

We ontdekken de familiegeschiedenis in een tijdspanne van 100 jaar en 3 generaties. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de kleindochter Lilit. Zij en haar tweelingzus Lina weten bitter weinig over de herkomst van hun grootouders Anoush en Maroun, die als kind vanuit Libanon naar Canada emigreerden. De inmiddels 100-jarige Maroun is nog steeds gefascineerd door raketten. Als jonge man droomde hij ervan een raket te bouwen die de maan kon bereiken. Of hij daarin geslaagd is, laat ik in het midden. De oma Anoush stierf al voor de geboorte van Lina en Lilit. Zij is van Armeense afkomst. Waarom er zo weinig over haar verleden gekend is, intrigeert de tweeling. Lilit reist af naar Beiroet om op onderzoek te gaan. Daar ontpopt ze zich als een echte speurneus en weet heel wat ontbrekende puzzelstukjes samen te brengen.

Het verhaal neemt een vliegende start met de spectaculaire manier waarop de tweeling geboren wordt. We komen heel wat te weten over het leven van de ouders en grootouders. Het was wel wat wennen aan de structuur van het verhaal want de tijdlijnen verspringen regelmatig en niet altijd in chronologische volgorde. Het kan daarom handig zijn om hier en daar jaartallen te noteren, zeker als je het boek niet aaneensluitend uitleest.

Het is een indrukwekkend verhaal dat op meeslepende wijze wordt verteld. Het ene moment is het poëtisch, dan informatief, op andere momenten fascinerend, plots grappig. Meermaals werd ik geraakt door de kracht die bepaalde zinnen uitstralen. Bijvoorbeeld volgend fragment: “Als een tragisch voorval wordt teruggebracht tot de gebeurtenis zelf en anderen je uitsluitend door de lens van die tragedie zien, word je op een abstracte manier ontmenselijkt, want een groot deel van wat je verder nog bent, komt niet meer aan bod.”

Wat mij in de synopsis vooral aantrok, was om weer te weten te komen over de geschiedenis van Libanon, een klein land waar we eigenlijk weinig van weten. Jarawan is erin geslaagd om een levendig beeld te schetsen, zowel van de historische achtergrond als van het hedendaagse leven. Het meest indrukwekkend is de Armeense genocide. Heel mooi hoe deze dramatische gebeurtenissen in het verhaal verweven zijn.

Door de unieke manier van vertellen en het leerrijke aspect van het boek, ben ik benieuwd geworden naar eerder werk van deze auteur.

Hartelijk dank aan HarperCollins Holland voor het toesturen van het e-book als recensie-exemplaar.