gemixte gevoelens

Pas op! Deze review bevat spoilers!

Man man man.. Dit boek was een opgave. Het lijkt wel alsof ik twee compleet verschillende boeken heb gelezen. De eerste helft van het boek vond ik afschuwelijk. Veel te veel nieuwe namen, die vaak niet eens van belang zijn voor de rest van het verhaal, een chaotische verhaallijn en ik kon niet volgen wat er nou gebeurde of waar in de wereld we waren. Ik moest me hier echt doorheen worstelen en heb meerdere keren op het punt gestaan om het boek te DNF'en.

De tweede helft was veel beter. Er was een doel, namelijk het zoeken van de Iris, en dat was goed te volgen. Ik vond het boeiend om te lezen over andere delen van de wereld en hun gebruiken. Wel was het naar mijn mening hier en daar voorspelbaar, wat ik jammer vind. Naar het einde toet komt er weer meer actie in het verhaal. De meerdere POV's aan het einde van het boek vind ik een meerwaarde en stiekem hoop ik dat ze dit in de komende delen door zal zetten. Het laatste hoofdstuk vond ik echter vaag, compleet uit de lucht gegrepen en het voelt niet af. Alsof er een half hoofdstuk mist. Ik snap dat je wil eindigen met een cliffhanger, maar dat had ook anders gekund denk ik. Gemixte gevoelens dus bij Onyx Storm.