Weer een topper!

Na zeven delen dacht ik dat MJ Arlidge in herhaling zou vallen, dat de moorzaken minder spectaculair zouden zijn en de focus meer op de inspecteur en agenten zou komen te liggen, maar niets is minder waar. Ook dit achtste deel in de serie zit vol spanning, met lugubere moorden en een team moordzaken dat alles op alles zet om de dader te vinden.

Nadat Arlidge in Klein Klein kleutertje een beetje afweek van zijn vaste stramien, keert hij opnieuw terug naar waar dat waar hij zo goed in is: een onbekende dader, meerdere moorden verspreid over verschillende nachten en een politieteam dat blijft doorgaan. Een team dat overigens te maken krijgt met een nieuwkomer terwijl het de dood van een geliefde collega nog verwerkt. En toch is dit verhaal emotioneel minder beladen dan de vorige boeken. De focus in het privéleven van de personages ligt meer op hoop en liefde dan leed en spoken uit het verleden. En deze verademing is fijn, zeker in tijden van covid-19, omdat we Helen eigenlijk bijna alleen maar kennen als onzeker, bang en eenzaam. Zichzelf weghoudend van liefde en geluk. In In de maneschijn lijkt hier eindelijk een ommekeer in te komen, hopelijk eentje dat wordt voortgezet in het volgende boek.

De auteur slaagt er altijd goed in om zijn moordzaken relevent te maken, actuele thema’s erin te verwerken en slim gebruik te maken van een stad als Southampton. Hij speelt ook steeds meer in op de rol tussen politiewerk en journalistiek. Met dan Emilia Garanita als hoofdpersoon in die laatste groep. En hoewel ik dit zeker toejuich, begint de eeuwige strijd tussen Helen en Emilia vermoeiend te worden. Daarnaast blijft de journaliste als personage redelijk oppervlakkig, en dit terwijl kleine fragmenten uit haar privéleven net tonen dat ze zo veel meer is dan die ambitieuze, verminkte vrouw die haar artikelen in de nationale pers gedrukt wilt zien. Het lijkt erop alsof Arldige zelf jammer genoeg niet goed weet wat aan te vangen met haar.

In de maneschijn is opnieuw een spannende page-turner. Ondanks dat je als lezer van de serie vanaf het begin al weet hoe het verhaal ongeveer gaat verlopen, blijft de onthulling van de dader en diens motieven een verrassing tot op het einde. Aan zijn moordzaken hoeft Arlidge dus niets te veranderen, maar het zou fijn zijn in de volgende boeken nog meer inzicht te krijgen in de levens van sommige personages.