Peaky Blinders in Shanghai

Deze recensie is oorspronkelijk verschenen op mijn eigen boekenblog: https://lisalovestoreadcom.wordpress.com/2023/11/03/dochter-van-de-scharlaken-rozen/

Fan van wat actie, romantiek, politieke spelletjes en verschillende verhaallijnen? Dan is de De dochter van de Scharlaken Rozen echt iets voor jou! Het boek doet me denken aan de serie Peaky Blinders met een vleugje Shakespears Romeo en Juliette, maar dan in Shanghai. Het boek is geschreven door Chloe Chong en vertaald door Annelous Stiggelbout.

Je leest over twee verhaallijnen: Roma, zoon van de Witte Magnolia’s, en Juliette, dochter van de Sharlaken Rozen, twee revaliserende bendes in Shanhai anno 1920. Maar dan gebeuren er gekke dingen in de stad: geruchten over een monster, heel veel lijken en een opstand die in de lucht hangt. Wat is hier allemaal aan de hand? Het boek geef ik vier sterren en in deze recensie vertel ik waarom!

Wat ik ten eerste prettig vond, is de schrijstijl. Hetgeen gelijk opvalt, is dat Chong een fijne beeldende schrijfstijl hanteert. Personificaties, metaforen, bijvoeglijk naamwoorden, regelmatig strooit Chong met mooie zinnen: "De kalender kroop steeds dichter naar het einde van het seizoen, de blaadjes scheurden af en waaiden weg, nog sneller dan de dorre bladeren van de bomen. De tijd verliep tegelijk haastig en ongehaast; de dagen werden korter, maar leken toch eindeloos te duren". (Chong 2023: p. 11-12) Extra voordeel: de worldbuilding komt zo goed tot z’n recht. Ik kon alles me goed voorstellen en waande me in Shanghai zonder dat het langdradig en saai werd. Tof ook de link naar de realistische elementen van toen. Niet alles is waargebeurd maar de invasie van buitenlanders (Fransen, Britten, etc.) en de strijd tussen communisten en nationalisten is realistisch.

Wat ik ook heel gaaf vind, is de aandacht voor taal in combinatie met de identiteit van de personages. De personages spreken meerdere talen vanwege hun verschillende achtergronden en opvoedingen. De wisseling van talen (soms vertaald in het boek, soms niet) draagt bij aan de sfeer in het boek. De soms Franse en Russische kon ik niet begrijpen en werden niet altijd vertaald, maar dit zijn kleine zinnetjes dus dat is niet zo heel storend.

Een ander ding dat ik altijd kan waarderen in de schrijfstijl is dat er meerdere verhaallijnen door elkaar lopen. In het begin gaat het ene hoofdstuk over Roma en dan het volgende hoofdstuk over Juliette. Voordeel is dat je de personages zo leert kennen en de families goed uit elkaar kunt houden. Later loopt het wat meer door elkaar en dat is prima. En over de personages gesproken: ze zijn sympathiek, maken een ontwikkeling door, hebben een verleden dat langzaamaan wordt onthuld, hebben last van ethische kwesties. Je leeft met ze mee en dat vind ik fijn.

Waarom dit boek geen vijf sterren krijgt, is omdat ik het niet zo spannend vond. Ja, er is actie. Ja, de lezer wordt nieuwsgierig gehouden. Wat is er vroeger gebeurd tussen Roma en Juliette waardoor ze elkaar haten? Wat veroorzaakt die moorden? Maar ik miste in de schrijfstijl een beetje de cliffhangers en spanningsopbouw. Soms kabbelde het verhaal een beetje voort. Niet heel vervelend, maar daardoor kon ik het boek soms wel laten liggen.

Kortom, de fijne schrijfstijl met veel beelden, aandacht voor taal en verschillende verhaallijnen, sympathieke personages, redelijk wat actie en nieuwsgierigmakende elementen zorgden ervoor dat ik dit boek met veel plezier heb gelezen. Sinds kort is het vervolg van deze duologie uitgegeven - ook een mooie limited edition - dus die ga ik binnenkort snel openslaan: Zoon van de Witte Magnolia's.

Bedankt Uitgeverij Boekerij voor dit recensie-exemplaar!