Lezersrecensie
Goed vervolgdeel
Deze recensie is oorspronkelijk verschenen op mijn eigen boekenblog: https://lisalovestoreadcom.wordpress.com/2024/03/17/vampyria-2-hof-van-wonderen/
Vampiers, een bloeddorstige koning, Frankrijk anno 1715, vechtende lijfwachten, geheimen, rebellie, vriendschap en verraad. Deze ingrediënten zijn allemaal present in het tweede deel van de Vampyria-serie Het hof van Wonderen van Victor Dixen (vertaald door Marga Blankestijn). Je volgt in dit deel de verdere avonturen van Jeanne als lijfwacht in de vieze grauwe straatjes van Parijs. Ondanks dat de verhaallijn qua opbouw best verschillend was in vergelijking met deel 1 Hof van Schaduw, heb ik genoten van dit deel!
Ten eerste enkele complimenten voor de schrijfstijl. Hetgeen mij opviel is dat de taal heel rijk is. Misschien komt dat doordat het boek oorspronkelijk in het Frans is geschreven? Ik vind het in ieder geval goed, want zo verbreedt iedere lezer van dit boek zijn/haar woordenschat! Enkele voorbeelden zijn: usurpator (p. 43), macaber (p. 49), anomalie (p. 65). Naast de brede woordkeuze bevat dit boek ook mooie, beeldende zinnen die goed tot de verbeelding van de lezer spreken: Briesend schudt hij zijn hoofd, als een vermoeid paard dat een lastige horzel wil verjagen. (p. 53). Prachtige vergelijking en zeer toepasselijk voor de tijdsgeest waarin het verhaal zich afspeelt!
Daarnaast hanteert de auteur ook een vlotte schrijfstijl. De beschrijvingen en dialogen zijn beide voldoende aanwezig en wisselen elkaar prettig af. Ik zie ook altijd graag een soort herhaling van het vorige deel subtiel terugkomen in een vervolgdeel. Dat gebeurt ook in Hof van Wonderen. In de eerste hoofdstukken krijg je kleine hints naar het vorige deel: wat is er gebeurd? Hoe verhouden de personages zich tot Jeanne? Zijn ze vriend of vijand? Het fysieke boek bevat ook een geïllustreerd overzicht, dit werkt verhelderend. En ten slotte zijn de hoofdstukken circa twintig pagina’s lang, persoonlijk vond ik dat een prima lengte.
De worldbuilding vind ik goed en geloofwaardig. Dat komt doordat de historische setting (Frankrijk anno 1715) een mix bevat van accurate historische elementen, zoals de slang die het symbolische dier van de apothekers is (p. 124) of de ‘medische oplossing’ aderlaten (p. 125), en verzonnen elementen: de kruizen van de christenen zijn vervangen door beelden van vleermuizen vanwege de vampiers. Heel tof bedacht!
Verder zijn de personages leuk. Jeanne leer je niet per se beter kennen, maar een aantal bijpersonages wel. Je leeft mee met Jeanne dus je weet niet goed wie ze wel en niet kan vertrouwen. In combinatie met de diplomatieke elementen die meer ontstaan door het mysterieuze Hof der Wonderen, levert dit regelmatig spannende moment op. Alexandre de Mortange (vampier) is verliefd op Jeanne en zijn hartstochtelijkheid vond ik regelmatig humoristisch.
Al met al heb ik echt genoten van dit vervolgdeel. Regelmatig vind ik ‘tweede delen’ in series saai of nietszeggend, maar het tegendeel bij dit boek is het geval! Wederom heb ik genoten van de fijne schrijfstijl, de goed uitgewerkte historische niet-bestaande worldbuilding en de personages. Een dikke aanrader voor liefhebbers van geschiedenis in combinatie met vampiers! Ik kijk uit naar de vertaling van La Cour des Ouragans (deel 3) bij Luitingh Sijthoff, hopelijk in weer zo’n mooi jasje!
Bedankt uitgeverij Luitingh Sijthoff voor dit recensie-exemplaar.
Vampiers, een bloeddorstige koning, Frankrijk anno 1715, vechtende lijfwachten, geheimen, rebellie, vriendschap en verraad. Deze ingrediënten zijn allemaal present in het tweede deel van de Vampyria-serie Het hof van Wonderen van Victor Dixen (vertaald door Marga Blankestijn). Je volgt in dit deel de verdere avonturen van Jeanne als lijfwacht in de vieze grauwe straatjes van Parijs. Ondanks dat de verhaallijn qua opbouw best verschillend was in vergelijking met deel 1 Hof van Schaduw, heb ik genoten van dit deel!
Ten eerste enkele complimenten voor de schrijfstijl. Hetgeen mij opviel is dat de taal heel rijk is. Misschien komt dat doordat het boek oorspronkelijk in het Frans is geschreven? Ik vind het in ieder geval goed, want zo verbreedt iedere lezer van dit boek zijn/haar woordenschat! Enkele voorbeelden zijn: usurpator (p. 43), macaber (p. 49), anomalie (p. 65). Naast de brede woordkeuze bevat dit boek ook mooie, beeldende zinnen die goed tot de verbeelding van de lezer spreken: Briesend schudt hij zijn hoofd, als een vermoeid paard dat een lastige horzel wil verjagen. (p. 53). Prachtige vergelijking en zeer toepasselijk voor de tijdsgeest waarin het verhaal zich afspeelt!
Daarnaast hanteert de auteur ook een vlotte schrijfstijl. De beschrijvingen en dialogen zijn beide voldoende aanwezig en wisselen elkaar prettig af. Ik zie ook altijd graag een soort herhaling van het vorige deel subtiel terugkomen in een vervolgdeel. Dat gebeurt ook in Hof van Wonderen. In de eerste hoofdstukken krijg je kleine hints naar het vorige deel: wat is er gebeurd? Hoe verhouden de personages zich tot Jeanne? Zijn ze vriend of vijand? Het fysieke boek bevat ook een geïllustreerd overzicht, dit werkt verhelderend. En ten slotte zijn de hoofdstukken circa twintig pagina’s lang, persoonlijk vond ik dat een prima lengte.
De worldbuilding vind ik goed en geloofwaardig. Dat komt doordat de historische setting (Frankrijk anno 1715) een mix bevat van accurate historische elementen, zoals de slang die het symbolische dier van de apothekers is (p. 124) of de ‘medische oplossing’ aderlaten (p. 125), en verzonnen elementen: de kruizen van de christenen zijn vervangen door beelden van vleermuizen vanwege de vampiers. Heel tof bedacht!
Verder zijn de personages leuk. Jeanne leer je niet per se beter kennen, maar een aantal bijpersonages wel. Je leeft mee met Jeanne dus je weet niet goed wie ze wel en niet kan vertrouwen. In combinatie met de diplomatieke elementen die meer ontstaan door het mysterieuze Hof der Wonderen, levert dit regelmatig spannende moment op. Alexandre de Mortange (vampier) is verliefd op Jeanne en zijn hartstochtelijkheid vond ik regelmatig humoristisch.
Al met al heb ik echt genoten van dit vervolgdeel. Regelmatig vind ik ‘tweede delen’ in series saai of nietszeggend, maar het tegendeel bij dit boek is het geval! Wederom heb ik genoten van de fijne schrijfstijl, de goed uitgewerkte historische niet-bestaande worldbuilding en de personages. Een dikke aanrader voor liefhebbers van geschiedenis in combinatie met vampiers! Ik kijk uit naar de vertaling van La Cour des Ouragans (deel 3) bij Luitingh Sijthoff, hopelijk in weer zo’n mooi jasje!
Bedankt uitgeverij Luitingh Sijthoff voor dit recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Lisa Kiewit
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
