Fictie of non-fictie?

Het boek Sonny Boy van Annejet van der Zijll is uitgekozen voor de campagne Heel Nederland Leest. Het doel van deze organisatie is dat men samen leest en over dit boek praat. Gaat dat lukken? Op het moment van schrijven is dit boek door 3423 Hebban-lezers gelezen, staat het boek op plek 4 in de Hebban-rank, zijn er 46 recensies geschreven en wordt er via online leesclubs in iedere provincie digitaal over gesproken/getypt. Via deze weg voeg ik ook mijn mening toe. Ik vond het boek drie sterren waard en ik beargumenteer hieronder kort waarom.

Het eerste dat ik goed vind aan dit boek zijn de personages. Doordat je Rika en Waldemar van jongs af aan leert kennen, allerlei relationele details en hun karakters, ga je geven om deze personages. Ze maken veel mee en moeten regelmatig omgaan met tegenslagen. Je leeft als lezer echt met hen mee tijdens deze momenten. Of ik de titel Sonny Boy passend vind... Dat weet ik dan weer zo net niet.

Deze relatie met de personages verdwijnt eigenlijk een beetje halverwege dit boek en dan komen we bij een minpuntje. Dit boek is als roman uitgegeven, dus een fictief werk. Maar eenmaal halverwege het verhaal belandt de lezer bijna in een geschiedenisboek. Er worden zoveel feiten, getallen en personages genoemd, dat RIka en Waldemar verdrinken in deze bulk aan informatie. De schrijfstijl beviel mij op een gegeven moment dus helaas niet meer. Veel van deze historische feiten kende ik al, dus ga je er bijna scannend doorheen en dat lijkt me niet de bedoeling. Het werd dan ook wel langdradig.

Wat mij dan wel weer raakte was het laatste hoofdstuk. Je voelde daar de wanhoop en daar komt de schrijver dan wel weer om de hoek kijken. Met alle kennis van nu weet de schrijfster dit zeer goed te beschrijven en je krijgt bijna een brok in je keel tijdens het lezen.

Doordat het gebaseerd is op waargebeurde zaken heb ik wel weer wat geleerd over Scheveningen. Ik ben nieuwsgierig geraakt naar dit bekende stadje en ga daar graag nog eens kijken, maar dan met de feitjes uit dit boek. Zal ik het plaatsje anders zien? Ook de thematiek is relevant die in dit boek centraal staat in samenwerking met de historische gebeurtenissen: slavernijverleden, de Tweede Wereldoorlog, racisme, vooroordelen, verschillen. Soms trekt Annejet van der Zijl interessante vergelijkingen. Eén van mijn favoriete quotes is: "Nog geen honderd jaar nadat Waldemar’s grootmoeder zich had weten te ontworstelen aan de slavernij, werd haar kleinzoon weer tot slaaf gemaakt." (2010: p. 202) Dit soort zinnen komen wel binnen.

De schrijfstijl kost dit boek wat sterren, dat vond ik echt te langdradig. De thematiek en historische gebeurtenissen zijn uiterst relevant en doordat je meeleeft met personages, gaat dit boek regelmatig leven, bijvoorbeeld bij het einde. Dus ja, bespreek dit boek thuis. Wat vind je van de schrijfstijl? En de historische gebeurtenissen? En hoe de personages hiermee omgaan? Op deze manier zal de geschiedenis niet worden vergeten.