Topdebuut!

Het Hart van de Adelaar is een van de beste debuutboeken die ik heb gelezen. Het lijkt alsof Emmelie al jaren boeken schrijft. Misschien is dat ook zo, maar een debuut? Het leest als een bestseller.

Ik vond het begin gruwelijk om te lezen. Op een positieve manier. Ik vind het zo knap dat Emmelie gewoon de ballen heeft om zo het verhaal te openen, ik hou er van en ik blijf er van houden. Een hele sterke opening.

Dan het midden van het boek. Ik heb geen moment gehad dat ik me verveelde. Het bleef interessant, ik wilde meer lezen, meer weten. De schrijfstijl van Emmelie is zo fijn, je hebt niet eens door dat je door het boek heen vliegt, zo relaxt leest het weg.

Ik vond de personages heel goed uitgewerkt. Het is een fantasy stand alone, dus veel ruimte om uit te werken was er niet. Het feit dat dit Emmelie toch is gelukt is een dikke plus. Wel had ik nog graag iets meer over Damon willen weten, ik had af en toe nog mijn vraagtekens bij dat personage, wat zijn haat nou echt aandreef.

Het einde was tof! Ik moet wel zeggen dat ik het hier iets te snel vond gaan. Sommige dingen had ik meer uitgewerkt willen zien. Misschien is dat ook wel omdat ik nog geen afscheid wilde nemen van het boek. Aan de ene kant was het tempo ook wel fijn, omdat het spannende einde dan niet wordt onderbroken door langdradigheid.

Dat einde. De laatste pagina. Mijn God. Wat was dat... heftig... gewaagd. Ik vond het zo badass en echt, Emmelie, respect voor jouw moed, dat je het zo laat eindigen. I love it.

Alles bij elkaar geef ik dit topdebuut 4,5 sterren!