Lezersrecensie
Op sterven na dood
Als Ronnie Wilson bij het opstaan had geweten dat hij een paar uur later dood zou zijn, had hij zijn dag toch wat anders gepland
Te midden van de rokende puinhopen van de Twin Towers, op de tragische ochtend van 11 september 2001, ruikt Ronnie Wilson de kans van zijn leven: de chaos in New York verschaft hem een alibi om zijn mislukte leven en huwelijk in Brighton voor eeuwig achter zich te laten en in een ander land opnieuw te beginnen.
Vijf jaar later worden de stoffelijke resten van een vrouw in een rioolput in Brighton gevonden, en het onderzoek dat volgt leidt Roy Grace over de halve aardbol. Dan duikt er een tweede lichaam op in de kofferbak van een verlaten auto in Australiƫ. Forensisch onderzoek wijst uit dat het opnieuw om een vrouw uit Brighton gaat
Dit boek kent een geweldige start en weet dat een tijdje vol te houden. Echter, na een aantal hoofdstukken raakt de schrijver een beetje verdwaald in personages, verhaallijnen, tijdlijnen en verschillende landen. Het duurde even voordat ik in de gaten had hoe het allemaal in elkaar paste. Toen ik dit doorhad, was ik niet overtuigd. Hier was meer uit te halen. Het voelde wat voorspelbaar en weinig creatief. Jammer!
Van mij mag Roy Grace ook wel eens wat meer tijd en aandacht aan nieuwe vriendin Cleo gaan besteden en wat minder druk zijn met lang geleden verdwenen vriendin Sandy. Move on, Roy!
Te midden van de rokende puinhopen van de Twin Towers, op de tragische ochtend van 11 september 2001, ruikt Ronnie Wilson de kans van zijn leven: de chaos in New York verschaft hem een alibi om zijn mislukte leven en huwelijk in Brighton voor eeuwig achter zich te laten en in een ander land opnieuw te beginnen.
Vijf jaar later worden de stoffelijke resten van een vrouw in een rioolput in Brighton gevonden, en het onderzoek dat volgt leidt Roy Grace over de halve aardbol. Dan duikt er een tweede lichaam op in de kofferbak van een verlaten auto in Australiƫ. Forensisch onderzoek wijst uit dat het opnieuw om een vrouw uit Brighton gaat
Dit boek kent een geweldige start en weet dat een tijdje vol te houden. Echter, na een aantal hoofdstukken raakt de schrijver een beetje verdwaald in personages, verhaallijnen, tijdlijnen en verschillende landen. Het duurde even voordat ik in de gaten had hoe het allemaal in elkaar paste. Toen ik dit doorhad, was ik niet overtuigd. Hier was meer uit te halen. Het voelde wat voorspelbaar en weinig creatief. Jammer!
Van mij mag Roy Grace ook wel eens wat meer tijd en aandacht aan nieuwe vriendin Cleo gaan besteden en wat minder druk zijn met lang geleden verdwenen vriendin Sandy. Move on, Roy!
1
Reageer op deze recensie