Per spoor naar het dak van de wereld

Maja Wolny komt uit Polen en woonde lange tijd in België. Ze schreef met het reisboek De trein naar Tibet haar eerste non-fictieboek.
Op de cover staat een foto genomen vanuit een trein. Je ziet een leeg landschap en in de trein liggen kussens voor het raam, de wereld trekt aan je voorbij terwijl je hangt op een kussen met je neus tegen de ruit. Zo stel ik me dat tenminste voor.

Wolny gaat in het spoor van Alexandra David-Néel. David-Néel (1868-1969) was een ontdekkingsreiziger en zij trok de wijde wereld in, in een tijd dat vrouwen nog geen stemrecht hadden, afhankelijk waren van hun vader of van hun man en eigenlijk thuis hoorden te blijven. Een sterke vrouw die haar eigen weg ging.
Interessant om een boek te lezen over twee vrouwen (Maja en Alexandra) die 'lijden' aan het syndroom cupiditas videndi terras, oftewel het verlangen om de aarde te zien.

Meteen in het begin van de inleiding pakt mij de omschrijving van het reizen per vliegtuig: "....zo’n reis is als een keizersnede, een te snelle overgang van de ene naar de andere wereld, zonder de ontberingen van de reis." Een mooi begin van de reis en een goede uitleg van haar voorkeur voor reizen per trein.
De schrijfstijl van Wolny is eenvoudig, makkelijk, duidelijk, soms warrig en zo nu en dan poëtisch. Ze vertelt wat ze ziet en meemaakt en dan duikt ze weer in de geschiedenis van de gebieden waar ze doorheen reist en verbindt zo heden met verleden. Dat alles maakt het tot een soms persoonlijk en dan weer informatief reisverslag waarbij ze ook de politiek niet schuwt.

Een van de thema’s van Wolny is het milieu. Enkele voorbeelden die Wolny vermeldt zijn:
Wereldwijd gaat klimaatverandering snel, er wordt niet genoeg tegen gedaan en daar waar het zo belangrijk is, wordt de vervuiling alleen maar erger.
“Als het op het dak van de wereld vuil is, komen er overal problemen”.
Mao zei: “De mens moet de natuur onderwerpen als een vijand.” Zo werd China een van de meest vervuilde gebieden ter wereld.
Protesten worden wreed neergeslagen en “de interesse van de wereld smelt als de gletsjers van de Himalaya”.

Een reisboek met veel, soms warrige, informatie, misschien ook met een erg westerse blik bekeken, maar al met al heeft heeft Wolny een prima reisboek geschreven.