Lezersrecensie
Identiteit, verlangen en volwassen worden
Chris Polanen, de schrijver van Centaur is dierenarts in Amsterdam. Hij is geboren en getogen in Suriname en hij begon met schrijven om met zijn heimwee naar Suriname om te gaan.
Centaur speelt zich af in het Paramaribo van de jaren negentig. Hoofdpersoon Gili is een student die, omdat hij vindt dat zijn leven stil staat, naar Nederland wil om daar te gaan studeren. Voor die toekomstdroom moet hij geld hebben en dat probeert hij te verdienen door mee te doen aan een springwedstrijd.
Het boek is vlot geschreven in heldere taal. Zoals de tekst op het voorblad zegt, het is een roman die gaat over identiteit, verlangen en volwassen worden in Paramaribo. Als extraatje krijg je 2 foto’s van een jonge Polanen, de foto op de omslag en een foto binnen in het boek.
Over die Surinaamse identiteit heeft Gili een nogal sombere visie:
“Wij zijn een land van toneelspelers. Als de dingen niet gaan zoals wij willen, gaan we zwaar ademen, rollen we met onze ogen, roepen we God aan en vloeken we alsof ons leven ervan afhangt. Dat maakt het moeilijk om echte woede, wanhoop of verdriet te herkennen.”
“Suriname is die steun van Nederland kwijt en van onhandig kind zijn we na de onafhankelijkheid verandert in een tiener die hosselt, overal geld leent, drugs dealt, rooft en moordt als het zo uitkomt.”
“En toch zullen jullie dit land missen als je weer thuis bent.”
Het verlangen van Gili naar een beter leven is iets waarvoor hij veel over heeft.
“De dood van een vriend kan je haarscherp laten zien hoe uitzichtloos je eigen leven is. Ik realiseerde me dat tijd verspillen niets minder is dan de dood tarten.”
Gili wordt langzaam maar zeker volwassen. Hij leert reflecteren op zichzelf en kan zelfs sorry zeggen.
“….., maar nu voel ik hoe zwaar het is: alsof je een steen uit je binnenste omhoog moet halen en boven je hoofd moet tillen.”
Hij heeft zijn eigen identiteit gevonden.
Er komen veel personen voor in het boek, sommigen zijn uitgewerkt en anderen veel minder. Het lijkt mij een mooi boek voor scholieren, het past mooi in hun belevingswereld en ze krijgen er een extra stukje Suriname bij. Want dat is wat het boek doet, het doet je verlangen naar meer over de Surinaamse cultuur en natuur.
Centaur speelt zich af in het Paramaribo van de jaren negentig. Hoofdpersoon Gili is een student die, omdat hij vindt dat zijn leven stil staat, naar Nederland wil om daar te gaan studeren. Voor die toekomstdroom moet hij geld hebben en dat probeert hij te verdienen door mee te doen aan een springwedstrijd.
Het boek is vlot geschreven in heldere taal. Zoals de tekst op het voorblad zegt, het is een roman die gaat over identiteit, verlangen en volwassen worden in Paramaribo. Als extraatje krijg je 2 foto’s van een jonge Polanen, de foto op de omslag en een foto binnen in het boek.
Over die Surinaamse identiteit heeft Gili een nogal sombere visie:
“Wij zijn een land van toneelspelers. Als de dingen niet gaan zoals wij willen, gaan we zwaar ademen, rollen we met onze ogen, roepen we God aan en vloeken we alsof ons leven ervan afhangt. Dat maakt het moeilijk om echte woede, wanhoop of verdriet te herkennen.”
“Suriname is die steun van Nederland kwijt en van onhandig kind zijn we na de onafhankelijkheid verandert in een tiener die hosselt, overal geld leent, drugs dealt, rooft en moordt als het zo uitkomt.”
“En toch zullen jullie dit land missen als je weer thuis bent.”
Het verlangen van Gili naar een beter leven is iets waarvoor hij veel over heeft.
“De dood van een vriend kan je haarscherp laten zien hoe uitzichtloos je eigen leven is. Ik realiseerde me dat tijd verspillen niets minder is dan de dood tarten.”
Gili wordt langzaam maar zeker volwassen. Hij leert reflecteren op zichzelf en kan zelfs sorry zeggen.
“….., maar nu voel ik hoe zwaar het is: alsof je een steen uit je binnenste omhoog moet halen en boven je hoofd moet tillen.”
Hij heeft zijn eigen identiteit gevonden.
Er komen veel personen voor in het boek, sommigen zijn uitgewerkt en anderen veel minder. Het lijkt mij een mooi boek voor scholieren, het past mooi in hun belevingswereld en ze krijgen er een extra stukje Suriname bij. Want dat is wat het boek doet, het doet je verlangen naar meer over de Surinaamse cultuur en natuur.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Marianne van de Boeken
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
