Lezersrecensie
Klaaglied oftewel Heart songs and other stories
Annie Proulx won de Pulitzerprijs en de National Book Award voor fictie in 1994 met haar tweede roman, Scheepsberichten (The Shipping News). Haar verhaal Twee Cowboys werd als Brokeback Mountain verfilmd in 2005. Verder won ze de PEN/Faulkner Award for Fiction voor haar eerste roman, Ansichten (Postcards).
Het debuut van Proulx de verhalenbundel Klaaglied (Heart songs and other stories) kwam uit in 1988. Elf verhalen over eenvoudige, hardwerkende mensen in de ruige wereld in het noorden van de Verenigde Staten.
Wraak, kwaadaardigheid, hebzucht en hartstocht zijn de drijfveren voor het handelen van de personages in deze korte verhalen. Wat een verteltalent heeft Proulx, de ene na de andere kleine en toch grote gebeurtenissen trekken aan je voorbij. Geen vrolijkheid in het harde leven op het platteland, het is treurnis dat de klok slaat en toch word je vrolijk van haar verhalen. Ze worden zo beeldend verteld dat het vaak komisch wordt.
Het eerste verhaal Op het gewei is van een treurigheid en een onontkoombare droefenis, geweldig om te lezen.
Daarna nummer 2: Steenstad. Een echte Proulx, ze schrijft over mensen die roofdieren en slachtoffers kunnen zijn. Met haar beschrijvingen van een ruige, maar ook schitterende natuur en de belevenissen van een vos erdoorheen gevlochten, is het weer een pareltje van vertelkunst.
In het derde verhaal Een harde kern kreeg ik medelijden met de hoofdpersoon, maar vlak voor het einde van het verhaal kwam Proulx met een voor haar kenmerkende plottwist.
Pech op pech, dat heeft de hoofdpersoon van het volgende verhaal. Volgens zijn vader komt het door de manier waarop hij zijn leven leidt, alleen weet ie dat nog niet. Het verhaal eindigt met een kwaad toeval.
Klaaglied, de 5e vertelling gaat over een man die gitaar speelt bij een groep, zij zingen klagelijke liedjes over hun eigen tegenslag. Maar wat wil hij eigenlijk het liefst?
En zo gaat het door in 11 verhalen. Jagers, vissers, een man die een boshut opknapt, een moord, het fotograferen van een vrouw in een oven, Proulx heeft wonderlijke onderwerpen genoeg.
…”Altijd als ze op vrijdagochtend de winkel opendeed, stond hij daar – lang als een paal van de kippenren, gekleed in een overall van bruin zeildoek met pijpen die zo wijd uitstonden dat het wel rollen teerpapier leken – en knikte haar met zijn grote ronde kop vanonder zijn vette pet toe……”
Ik heb genoten van de verhalen, maar voor het echte Proulx-gevoel, raad ik ieder aan haar romans te lezen. De laatst verschenen heet Schorshuiden (Barkskins).
Het debuut van Proulx de verhalenbundel Klaaglied (Heart songs and other stories) kwam uit in 1988. Elf verhalen over eenvoudige, hardwerkende mensen in de ruige wereld in het noorden van de Verenigde Staten.
Wraak, kwaadaardigheid, hebzucht en hartstocht zijn de drijfveren voor het handelen van de personages in deze korte verhalen. Wat een verteltalent heeft Proulx, de ene na de andere kleine en toch grote gebeurtenissen trekken aan je voorbij. Geen vrolijkheid in het harde leven op het platteland, het is treurnis dat de klok slaat en toch word je vrolijk van haar verhalen. Ze worden zo beeldend verteld dat het vaak komisch wordt.
Het eerste verhaal Op het gewei is van een treurigheid en een onontkoombare droefenis, geweldig om te lezen.
Daarna nummer 2: Steenstad. Een echte Proulx, ze schrijft over mensen die roofdieren en slachtoffers kunnen zijn. Met haar beschrijvingen van een ruige, maar ook schitterende natuur en de belevenissen van een vos erdoorheen gevlochten, is het weer een pareltje van vertelkunst.
In het derde verhaal Een harde kern kreeg ik medelijden met de hoofdpersoon, maar vlak voor het einde van het verhaal kwam Proulx met een voor haar kenmerkende plottwist.
Pech op pech, dat heeft de hoofdpersoon van het volgende verhaal. Volgens zijn vader komt het door de manier waarop hij zijn leven leidt, alleen weet ie dat nog niet. Het verhaal eindigt met een kwaad toeval.
Klaaglied, de 5e vertelling gaat over een man die gitaar speelt bij een groep, zij zingen klagelijke liedjes over hun eigen tegenslag. Maar wat wil hij eigenlijk het liefst?
En zo gaat het door in 11 verhalen. Jagers, vissers, een man die een boshut opknapt, een moord, het fotograferen van een vrouw in een oven, Proulx heeft wonderlijke onderwerpen genoeg.
…”Altijd als ze op vrijdagochtend de winkel opendeed, stond hij daar – lang als een paal van de kippenren, gekleed in een overall van bruin zeildoek met pijpen die zo wijd uitstonden dat het wel rollen teerpapier leken – en knikte haar met zijn grote ronde kop vanonder zijn vette pet toe……”
Ik heb genoten van de verhalen, maar voor het echte Proulx-gevoel, raad ik ieder aan haar romans te lezen. De laatst verschenen heet Schorshuiden (Barkskins).
2
Reageer op deze recensie
