Een indringende afdaling in het breekbare bewustzijn.

Edward is een roman die je niet zomaar leest, maar ondergaat. Ellen Van Noort schetst in dit beklemmende en tegelijkertijd tedere verhaal het innerlijke landschap van Hilde, een adolescente die ongemerkt wegzakt in een mist van onzekerheid, hunkerend naar verbondenheid maar opgesloten in haar eigen hoofd. Relaties, vriendschap, familie – alles schuurt, wankelt en verschuift, alsof de werkelijkheid niet langer een vaste vorm heeft.

Van Noort schrijft met een bijna voyeuristische nabijheid. Je voelt Hilde’s haperende gedachten, haar pijnlijke kwetsbaarheid en haar vaak briljante observaties die even ontwapenend als verwarrend zijn. Hilde is geen slachtoffer, noch een heldin – ze is complex, scherpzinnig, humoristisch en radeloos, iemand die je begrijpt op het ene moment en kwijtraakt op het volgende. Dat maakt haar hartverscheurend echt.

De roman ademt continu een lichte dreiging: het gevoel dat de realiteit langzaam kantelt, dat de bodem onder Hildes bestaan poreus is. Toch zijn er momenten van ontroering, speelse humor en zelfs schoonheid, waardoor het verhaal nooit verzandt in zwaarte. Het is precies die spanning tussen tederheid en onheil die het boek memorabel maakt.

Edward is een intiem, psychologisch portret dat lang blijft nazinderen. Een verhaal voor lezers die niet bang zijn om dicht op de pijn te zitten, en die beseffen dat kwetsbaarheid soms de meest waarachtige vorm van kracht is. Een indringende, stijlvaste roman die je niet snel vergeet.