Lezersrecensie
Hij leek anders dan de rest…
“Het begon met zijn hand op mijn been tijdens het sollicitatiegesprek…”
Met deze openingszin zet Daphne Jeurgens meteen de toon: scherp, ongemakkelijk en verontrustend herkenbaar. Gedoemannen is geen luchtige roman over relaties, maar een confronterende spiegel voor een samenleving waarin manipulatie en machtsspelletjes vaak schuilgaan achter charmante glimlachen en gladgestreken overhemden.
Hoofdpersoon Malis is het type vrouw dat veel lezers zullen herkennen: slim, onafhankelijk, maar emotioneel murw geslagen door telkens weer hetzelfde patroon van foute mannen. Jeurgens laat ons haar wantrouwen voelen – de dunne scheidslijn tussen verlangen naar liefde en de angst opnieuw misbruikt te worden. Wanneer Malis een oude schoolliefde tegenkomt die wél oprecht lijkt, gunt de lezer haar eindelijk rust. Maar dan neemt het verhaal een verrassende wending.
Wat begint als een liefdesverhaal, verandert langzaam in een sociaal-psychologische thriller. De ontdekking van een geheim netwerk van mannen met duistere bedoelingen geeft het verhaal een bijna dystopische lading. Jeurgens weet knap het gevoel van paranoia en machteloosheid op te bouwen zonder het geloofwaardige karakter van haar personages te verliezen.
De kracht van het boek zit niet alleen in de plot, maar vooral in de maatschappelijke relevantie. Thema’s als grensoverschrijdend gedrag, digitale vernedering en vrouwelijk zelfrespect worden rauw maar met compassie neergezet. De dialogen zijn realistisch en soms pijnlijk herkenbaar; het taalgebruik is vlot en toegankelijk zonder oppervlakkig te worden.
Het einde, waarin Malis en haar vriendinnen het geheim ontrafelen en een krachtig statement maken, voelt bevrijdend en verdient het predicaat eyeopener. Jeurgens durft een feministisch geluid te laten horen zonder moralistisch te worden.
Gedoemannen is een actuele en meeslepende roman over macht, misleiding en moed. Een boek dat leest als een spiegel en soms als een vuist. Voor iedereen die ooit heeft getwijfeld aan de oprechtheid van een glimlach of simpelweg houdt van een verhaal dat iets durft te zeggen over onze tijd.
Een scherpe, actuele roman die onder je huid kruipt en daar nog even blijft.
Met deze openingszin zet Daphne Jeurgens meteen de toon: scherp, ongemakkelijk en verontrustend herkenbaar. Gedoemannen is geen luchtige roman over relaties, maar een confronterende spiegel voor een samenleving waarin manipulatie en machtsspelletjes vaak schuilgaan achter charmante glimlachen en gladgestreken overhemden.
Hoofdpersoon Malis is het type vrouw dat veel lezers zullen herkennen: slim, onafhankelijk, maar emotioneel murw geslagen door telkens weer hetzelfde patroon van foute mannen. Jeurgens laat ons haar wantrouwen voelen – de dunne scheidslijn tussen verlangen naar liefde en de angst opnieuw misbruikt te worden. Wanneer Malis een oude schoolliefde tegenkomt die wél oprecht lijkt, gunt de lezer haar eindelijk rust. Maar dan neemt het verhaal een verrassende wending.
Wat begint als een liefdesverhaal, verandert langzaam in een sociaal-psychologische thriller. De ontdekking van een geheim netwerk van mannen met duistere bedoelingen geeft het verhaal een bijna dystopische lading. Jeurgens weet knap het gevoel van paranoia en machteloosheid op te bouwen zonder het geloofwaardige karakter van haar personages te verliezen.
De kracht van het boek zit niet alleen in de plot, maar vooral in de maatschappelijke relevantie. Thema’s als grensoverschrijdend gedrag, digitale vernedering en vrouwelijk zelfrespect worden rauw maar met compassie neergezet. De dialogen zijn realistisch en soms pijnlijk herkenbaar; het taalgebruik is vlot en toegankelijk zonder oppervlakkig te worden.
Het einde, waarin Malis en haar vriendinnen het geheim ontrafelen en een krachtig statement maken, voelt bevrijdend en verdient het predicaat eyeopener. Jeurgens durft een feministisch geluid te laten horen zonder moralistisch te worden.
Gedoemannen is een actuele en meeslepende roman over macht, misleiding en moed. Een boek dat leest als een spiegel en soms als een vuist. Voor iedereen die ooit heeft getwijfeld aan de oprechtheid van een glimlach of simpelweg houdt van een verhaal dat iets durft te zeggen over onze tijd.
Een scherpe, actuele roman die onder je huid kruipt en daar nog even blijft.
1
Reageer op deze recensie