Tussen betovering en beklemming.

Mijmersteen is een roman die zich langzaam onder je huid werkt. Co Conelis neemt de lezer mee naar het ruige landschap van het Zweedse eiland Lönnö, waar stilte en natuur tegelijk troostend en onheilspellend aanwezig zijn. We volgen Ismey, een kunstenmaker die probeert te ontsnappen aan haar verleden door opnieuw te beginnen in een afgelegen pastorie. Wat in eerste instantie een zoektocht lijkt naar rust en artistieke vrijheid, verandert gaandeweg in een confronterende reis naar de kern van wie ze is.

Conelis schrijft beeldend en verstild; je ruikt het zilte water, hoort het kraken van dennennaalden onder laarzen en voelt de eenzaamheid van een eiland waar iedereen elkaar kent maar weinig wordt uitgesproken. Het contrast tussen het idyllische landschap en de onderhuidse dreiging is meesterlijk opgebouwd. Al vroeg hangt er iets in de lucht — fluisteringen, vermoedens, oude verhalen die iedereen lijkt te kennen maar niemand uitspreekt. En dan: mannen verdwijnen. Niet als spectaculaire misdaad, maar als een schaduw die steeds langer wordt.

De kracht van het boek zit in de vervagende grens tussen binnenwereld en buitenwereld. De vraag wat werkelijk is en wat projectie, echo of angst, houdt de lezer in een aangename spanning. Ismey’s gevecht met identiteit, verlangen naar autonomie en het zoeken naar verbondenheid met anderen wordt herkenbaar en menselijk neergezet. Tegelijkertijd schetst Mijmersteen een subtiel maar scherp portret van vrouwelijke vrijheid in een omgeving waar rollen diep ingebakken lijken.

Wat dit boek bijzonder maakt, is dat het geen pasklare antwoorden biedt. Het laat ruimte voor de lezer: voor interpretatie, voor reflectie, voor dat ongemakkelijke gevoel dat schoonheid en dreiging soms hand in hand gaan. Het eindresultaat is een experimentele spanningsboog waarin realiteit en verbeelding elkaar voortdurend bevragen.

Mijmersteen is een intiem, spannend en poëtisch verhaal dat je dwingt om te blijven kijken, ook als het even schuurt. Het is een roman die nog lang na het omslaan van de laatste bladzijde blijft resoneren.