Lezersrecensie
4½ van 5* Een moordzaak die even macaber als ingenieus is, houdt de lezer zeker geboeid tot het eind
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
Sterre Carron levert met 'Dodencel' een beklemmende en duistere thriller af die de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt. Het boek dompelt je onder in een moordzaak die even macaber als ingenieus is, en waarbij hoofdinspecteur Erin De Donder tot het uiterste moet gaan om een gruwelijke waarheid te ontrafelen.
Het verhaal begint met een schokkende vondst: een naakte man met een gipsmasker op een verlaten terrein, geflankeerd door twee afgesneden vrouwenarmen in een U-vorm. Vanaf dit punt is de toon gezet. Carron bouwt vakkundig een sfeer op van mysterie en terreur.
Als lezer ga je steeds met iemand mee terug naar 1994 en je wordt zeker niet vrolijk van hetgeen je daar leest.
De moordenaar in 'Dodencel' is geen doorsnee seriemoordenaar; hij voert een duister ritueel uit dat is geïnspireerd door Egyptische symboliek en een morbide fascinatie voor de dood. Elk slachtoffer is een fragment van een grotere, cryptische boodschap. Het element van rituele moorden en de puzzelachtige opzet zorgen voor een bijzonder spannende en intellectueel uitdagende plot. De achterflap belooft dat de waarheid "alleen binnen de muren van de dodencel" ademhaalt, wat een intrigerende link legt tussen de huidige moorden en een mogelijke dader die al vastzit, of een symbolische 'dood' die men moet ondergaan om de waarheid te bereiken.
Hoofdinspecteur Erin De Donder is een sterke, vastberaden protagonist, maar met een scherpzinnigheid die haar toestaat een verborgen teken op de plaats delict te herkennen. Haar vastberadenheid om het lugubere patroon te doorbreken, brengt haar in een gevaarlijk spel. De persoonlijke inzet en de dreiging dat ze zelf verstrikt raakt, maken haar strijd tastbaar en de lezer leeft constant met haar mee.
“Ze slaakte een zucht. Tijd was inmiddels haar grootste vijand. De moordenaar was bezig een verwoestend spoor achter te laten en ze had geen idee hoeveel doden er nog zouden volgen.
De wind sneed in haar gezicht. Op een drafje liep Erin naar de tent waar ze haar beschermende kledij aantrok…
...Toen ze de kapel betrad, trok ze haar neus op. De ranzige geur van rottend vlees drong haar neusgaten binnen. Haar slijmvliezen werden zo erg geprikkeld dat ze moest niezen.”
De mix van moderne misdaad met Egyptische mythologie en rituelen zorgt voor een unieke en diepgaande laag in het verhaal. Dit tilt de thriller boven het standaard genre uit.
De dreiging is constant aanwezig en de hoofdstukken eindigen vaak met een cliffhanger, waardoor het boek een echte pageturner is.
De dader en diens motieven zijn complex en de psychologische druk op Erin is voelbaar.
'Dodencel' is een aanrader voor lezers die houden van thrillers met een donkere, beklemmende sfeer, slimme plotwendingen en een moordenaar wiens motieven even fascinerend als angstaanjagend zijn. Sterre Carron heeft een goed gedoseerd verhaal afgeleverd dat je wakker zal houden tot je de laatste, verrassende wending hebt bereikt.
Sterre Carron levert met 'Dodencel' een beklemmende en duistere thriller af die de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt. Het boek dompelt je onder in een moordzaak die even macaber als ingenieus is, en waarbij hoofdinspecteur Erin De Donder tot het uiterste moet gaan om een gruwelijke waarheid te ontrafelen.
Het verhaal begint met een schokkende vondst: een naakte man met een gipsmasker op een verlaten terrein, geflankeerd door twee afgesneden vrouwenarmen in een U-vorm. Vanaf dit punt is de toon gezet. Carron bouwt vakkundig een sfeer op van mysterie en terreur.
Als lezer ga je steeds met iemand mee terug naar 1994 en je wordt zeker niet vrolijk van hetgeen je daar leest.
De moordenaar in 'Dodencel' is geen doorsnee seriemoordenaar; hij voert een duister ritueel uit dat is geïnspireerd door Egyptische symboliek en een morbide fascinatie voor de dood. Elk slachtoffer is een fragment van een grotere, cryptische boodschap. Het element van rituele moorden en de puzzelachtige opzet zorgen voor een bijzonder spannende en intellectueel uitdagende plot. De achterflap belooft dat de waarheid "alleen binnen de muren van de dodencel" ademhaalt, wat een intrigerende link legt tussen de huidige moorden en een mogelijke dader die al vastzit, of een symbolische 'dood' die men moet ondergaan om de waarheid te bereiken.
Hoofdinspecteur Erin De Donder is een sterke, vastberaden protagonist, maar met een scherpzinnigheid die haar toestaat een verborgen teken op de plaats delict te herkennen. Haar vastberadenheid om het lugubere patroon te doorbreken, brengt haar in een gevaarlijk spel. De persoonlijke inzet en de dreiging dat ze zelf verstrikt raakt, maken haar strijd tastbaar en de lezer leeft constant met haar mee.
“Ze slaakte een zucht. Tijd was inmiddels haar grootste vijand. De moordenaar was bezig een verwoestend spoor achter te laten en ze had geen idee hoeveel doden er nog zouden volgen.
De wind sneed in haar gezicht. Op een drafje liep Erin naar de tent waar ze haar beschermende kledij aantrok…
...Toen ze de kapel betrad, trok ze haar neus op. De ranzige geur van rottend vlees drong haar neusgaten binnen. Haar slijmvliezen werden zo erg geprikkeld dat ze moest niezen.”
De mix van moderne misdaad met Egyptische mythologie en rituelen zorgt voor een unieke en diepgaande laag in het verhaal. Dit tilt de thriller boven het standaard genre uit.
De dreiging is constant aanwezig en de hoofdstukken eindigen vaak met een cliffhanger, waardoor het boek een echte pageturner is.
De dader en diens motieven zijn complex en de psychologische druk op Erin is voelbaar.
'Dodencel' is een aanrader voor lezers die houden van thrillers met een donkere, beklemmende sfeer, slimme plotwendingen en een moordenaar wiens motieven even fascinerend als angstaanjagend zijn. Sterre Carron heeft een goed gedoseerd verhaal afgeleverd dat je wakker zal houden tot je de laatste, verrassende wending hebt bereikt.
1
Reageer op deze recensie
