Als de nood het hoogst is, is de redding van ‘het weesmeisje’ nabij

Een bevredigend slotdeel van een vierdelige roman die zich de eerste dertig jaren van 1900 rond de villa en textielfabriek van de familie Melzer in Augsburg afspeelt. De serie begint als eerste deel toen het weesmeisje haar entree maakte als inwonend personeel. Eind goed al goed.
De delen zijn zeker niet als standalone te genieten, want net als bij Downton Abbey volg je als lezer de diverse ontwikkelingen van de uitgebreide, inkrimpende en uitbreidende familie en huispersoneel. Hoofdtonen zijn toch wel de emancipatie van de vrouw en lager personeel, en de opkomst van de wil van het individu versus veeleisende tradities. Anne Jacobs schuwt geen maatschappij kritiek en dat doet ze op een prettig verhalende wijze. Vooral het gedrag van de kinderen en de onbeholpen roldoorbrekende controversiële ideeën van diverse vrouwen in dit boek zijn humoristisch beschreven in meerdere tableaux vivants en hartversterkende dialogen:

“Weet je wat? Blijf gewoon een paar weken bij ons, dan zal ik je weer een beetje tot leven wekken. Ik zal je de ogen openen, de kurken uit je oren trekken en je hart uit de tralies bevrijden. Ik zal je veranderen in een gelukkige, levenslustige prinses.”