Memory lane — jaren ‘50-‘90

Geboren eind jaren vijftig heb ik de veranderingen in dagelijkse gewoonten en gebruiken van dichtbij meegemaakt. Voornamelijk kon ik mij herinneren dat alles zo vreselijk traag ging en dat je, vooral als meisje niets te willen (lees geen keuze) had. Je kon het je ouders niet kwalijk nemen. Ze hadden het ‘beste’ met je voor. Zo was nu eenmaal de heersende tijdgeest. Wel vind ik het fijn van deze tijd dat je de vrijheid hebt om persoonlijke keuzes te maken zonder autoritair opgelegde verboden of plichten. Eind 20e eeuw zou ik dus eerder anders noemen dan ‘goede jaren’, maar ja, vroegûh was alles beter hè?! Je had absoluut meer tijd en verveling door een overvloed aan standaardnormen en gebrek aan afleiding van media. Je ging gewoon speelser, inventiever en creatiever om met weinig. Dat haal je ook uit de doorvertelde verhalen in dit boek. Hoe men de dingen toen zag en benaderde is best wel heel grappig om te lezen en te herkennen. Ook verwonderlijk hoe je als mens met je tijd meegroeit. Ik geniet nu van de oogst van wat er toentertijd gezaaid is.
Annegreet kleurt haar historische feiten met prachtig geïllustreerde verhalen. Ze kan goed vertellen en ik heb voornamelijk naar haar boek geluisterd. De vertelstem is zeer goed. Alsof je in het theater zit en je kijkt naar het spektakel van de nabije alledaagse geschiedenis. Door de manier waarop dit boek geschreven is proef je letterlijk de sfeer van toen. En hoe weten we waar we staan en naar toe gaan als we niet (meer) weten waar we vandaan komen?! Door gewenning zien we vaak niet meer hoe luxe ons leventje geworden is. Onze voorouders zouden in hun handen klappen van plezier. En misschien doen ze dat nog wel op hun 90e of 100e.