“Het grote fantástische woordenspel”

“Een metafoor is een manier om iets te zeggen door je er iets anders bij voor te stellen. Dat heet een beeld.”
Op deze wijze schreef Jane Gardam dit waanzinnige verhaal over het letterlijk en figuurlijk op de klippen lopen van een huwelijk. De titel van het oorspronkelijke boek uit 1978 is God on the rocks. Misschien dekt deze titel dit bizarre verhaal wel beter. Het beeld dat ik van ‘Op de klippen’ kreeg, is als een reusachtig schilderij, waarin het paradijsverhaal, Adam, Eva en de slang de onderliggende metaforen zijn.

Het vertelperspectief van de opgevoerde hoofdpersonen in dit boek is wisselend. Wat mij betreft is er een hoofdrol weggelegd voor de achtjarige Margaret. De intelligente en oprechte manier waarop zij haar wereld tegemoet treedt lijkt wat op Le petit prince van Antoine de Saint-Excupéry. ‘Op de klippen’ is een prachtig stukje proza. Projecteerde De kleine prins (in het Nederlands) zijn fantasiewereld op de door hem ervaren werkelijkheid, waarin hij met volwassenen in gesprek gaat om ze te kunnen begrijpen. Margaret in dit verhaal heeft de Bijbelteksten van A tot Z uit haar hoofd geleerd en confronteert hiermee haar omgeving, waar zich hele vreemde situaties voordoen. Ze groeit op met een geloofsfanaticus als vader en een moeder met een gebroken hart.

Het lijkt op geen gezellig boek om te lezen, maar dat is het juist wel. Jane schrijft over tragedies met zo’n droge Engelse humor dat het hele verhaal komisch binnenkomt. Ze heeft meer boeken uitgebracht. Ik ga vast meer van haar lezen nu.