Sophia’s hoop, maar ook kansen en vriendschap

Drie heel verschillende boeken heb ik nu gelezen van de hand van de Duitse schrijfster Corina Bomann: standalone De rozentuin, Agneta’s erfenis (1) en dit eerste deel van een geheel nieuwe serie. Allen historische romans, allen over echte vrouwen van vlees en bloed overgeleverd aan de eisen van hun cultuur en tijd, allen over hun verlangen en behoefte aan liefde en erkenning, allen ook over het leven vanuit je hart met heel je hebben en houden, allen even mooi, uniek en waardevol. Sophia’s hoop gaat niet alleen over tegenslag maar juist ook over kansen en de moed om daar achteraan te gaan. Het lukt Corina bijzonder goed om de lezer, veilig verschanst achter deze roman, mee te laten leven met Sophia, haar te volgen door diepe dalen naar grote hoogten en weer terug, om te eindigen in een diep dal met vernieuwde hoop op goed nieuws in deel twee. Terug in de tijd van honderd jaar geleden reis je van Berlijn, naar Parijs tot aan New York. Dankzij Sophia’s hang naar het vervaardigen van cosmetica producten belandt je midden in de ‘poederoorlog’ tussen Helena Rubenstein en Elizabeth Arden. Ambitieuze vrouwen die onafhankelijk een carrière willen maken los van hun huwelijk. Alle voorgeschotelde historische feiten zijn razend interessant en geven een insiders inkijkje in een glamour wereld vol onderlinge haat, nijd en concurrentie. Echt geluk in de liefde heeft Sophia niet, maar wel veel geluk in vriendschappen. Wat is dit een mooi pittig verhaal!