Filmisch geschreven en boeiend tot het einde

Prachtig geschreven boek. Zo eenvoudig en beeldend van taalgebruik dat je denkt dat het verhaal eenvoudig en simpel is. Integendeel. Er zit veel diepgang in en je doet veel kennis op over de achtergrond van onze oosterse buren. Het beschrijft het leven van een opgroeiend jongetje in Oost Turkije in de zestiger jaren. Hoe eendracht zowel in bekrompenheid als ruimhartigheid kan uitmonden. Het verhaal draait letterlijk om de Verloren grond van de vaderfiguur. Maar metaforisch gezien ook over ieders grond van bestaan. We kennen allemaal wel momenten waarop het lijkt alsof de grond onder onze voeten verloren is gegaan. Niet iedereen heeft het lef om zichzelf in bewegen te zetten op zoek naar een nieuwe bodem en bestaansgrond. Dat saamhorigheid en het elkaar vertellen van een verhaal een troostende factor kan zijn wordt mij in dit boek duidelijk gemaakt. Ik heb moeite met drama in verhalen, maar dit verhaal is hoopgevend, meeslepend en loopt uiteindelijk ook mooi af. Nergens werd ik er echt verdrietig van of over. Wel geraakt. Van begin tot eind boeiend geschreven. Na het lezen begrijp ik indirect meer over het fenomeen 'vluchteling'.