Verhaal heeft potentie

Voor de leesclub van de boekenreizigers leesclub las ik het boek De vermoorde Straatmuzikant van Kees van der Wal. Dit deel is het vervolg op het boek het geheim, maar is prima te lezen zonder dat je het eerste deel hebt gelezen.

Jerry wordt voorgedragen binnen de politie voor promotie, maar besluit om zijn eigen detectivebureau op te starten samen met zijn verloofde Jenny. Waarmee hij ook een hotel runt. Als er een lijk wordt gevonden, wordt de hulp van Jerry en zijn bureau ingeroepen. Tijdens het lopende onderzoek worden er nog meer mensen vermoord en is het alle hens aan dek.

Het verhaal begint gelijk met het nieuws dat er een lijk is gevonden, namelijk de vermoorde straatmuzikant. Jerry, tot voor kort werkzaam bij de politie wordt gevraagd om te assisteren. Maar Jerry is sinds kort ook hoteleigenaar en gaat eerst nog zijn eigen personeel brieven. Dit sijpelt het hele verhaal door en doet onrealistisch aan. Ook de vele lunches, diners en barhangenactiviteiten deden afbreuk aan het verhaal, daarnaast leek het alsof elke getuige/medewerker gelijk in dienst werd genomen bij het detectivebureau.

De personages bleven wat vlak, behalve dat van Jerry die ik superieur vond en ook redelijk commanderend naar zijn verloofde toe. Daarnaast verliep het onderzoek opvallend vlotjes en waren er weinig vertragende of dode sporen te melden. Niet zoals je zou verwachten bij een moordonderzoek.

Ik denk dat het idee best potentie heeft, maar de uitwerking en de gebruikte manier om het verhaal over te brengen waren op deze manier niet aan mij besteed. Het was te voorspellend en ook de vele bezoeken aan de bar, de lunches en het diner droegen niet bij aan realistisch maken van het verhaal. Het is jammer maar ik mistte een vorm van spanning en ook de schrijfstijl van de auteur zijn niet aan mij besteed.