Stil maar

Deborah Jenkins trekt haar jas aan en stapt de stromende regen in, op weg naar huis. Ze zal er nooit aankomen. In plaats daarvan wordt ze gedrogeerd en een busje in getrokken. Ze wordt wakker in een ijskoude, aardedonkere kamer, met een ketting om haar enkel die is vastgezet in de muur. Hier zal ze de komende vier jaar blijven.

Detective Gina Harte kent de zaak van Deborah Jenkins van buiten. De jonge moeder verdween spoorloos en maanden van intensief politieonderzoek leidden tot niets. Deborah wordt al jaren dood gewaand. Dan wordt op de drempel van de bibliotheek een baby gevonden, in lompen gehuld en te vondeling gelegd. Een anonieme beller tipt de politie om –vooral een dna-test te doen. Gina Harte is al snel ter plaatse, maar is niet voorbereid op de uitslag: de pasgeboren baby is het kind van Deborah. Ze leeft nog. Maar waar?

Deze serie is me vaak aangeraden, maar elke keer negeerde ik alle aanbevelingen onder het mom dat ik nog zoveel boeken heb om te lezen.
Toen laatst weer iemand over deze serie begon, kon ik het niet meer negeren.

In de bibliotheek heb ik het eerste deel van de Gina Harte serie gereserveerd, opgehaald en in 1 ruk uitgelezen. Smaakt naar meer.

Het verhaal is goed opgegbouwd, het is spannend en door de relatief korte hoofdstukken wisselen de verschillende verhaallijnen zich snel af zodat je op het puntje van je stoel blijft zitten. Wat een heerlijk verhaal is dit.

Je leeft erg mee met de personages in het boek, en de frustratie van Gina Harte is bijna voelbaar. Mooi opgebouwd.
Doet een beetje aan de Helen Grace serie van Arlidge denken. En ook die serie heb ik verslonden.
Het is dus goed om te weten dat er nog aardig wat vervolg delen zijn. Dus ik heb nog wat in het vooruitzicht.
Kijk er nu al naar uit.