Lezersrecensie
Bang zijn in je eigen veilige huis
Lineke Breukel- Boeman
In dit verhaal ga je naar Zweden. Je volgt een aantal verhaallijnen. De eerste is van Ras Mus, geboren en getogen in Amsterdam. Hij zoekt inspiratie voor zijn nieuwe boek. Officieel is hij een journalist. Hij wil zich nu storten op de verdwijningen van een aantal meisjes uit het dorp Viken. Maar het komt wel erg dichtbij.
De tweede verhaallijn is die van Raven. Ze heeft vreselijke dingen meegemaakt en zit alleen in een landhuis aan het meer. Er gebeuren onverklaarbare dingen. Is ze wel alleen, in dat grote huis? Of begint ze gek te worden? Het is een beklemmend verhaal. Je niet veilig voelen in een huis, is echt zenuwslopend. Ze is ervan overtuigd datverveen monster uit het verleden achter haar aan zit. Maar wat zou je doen, als je veilige haven, je grootste nachtmerrie begint te worden?
De derde verhaallijn is die van de gestoorde gek. Hij of zij is enorm verknipt en duidelijk geestesziek. Jammer genoeg wist ik al vrij snel wie het was. Ik had gehoopt dat Ik niet gelijk had. Maar ik had wel gelijk. Toch ging het plot ook nog een andere kant op. Dat zag ik weer niet aankomen. Dus werd ik toch weer op het verkeerde pad gezet, door het plot. Dat is erg fijn!
In het begin had ik wel moeite om erin te komen. Dan gaan er een aantal verhaallijnen achter elkaar door. Zonder een regel wit ertussen. Dan moest ik zelf even splitsen, wie waar verder ging. Maar dat was maar een paar keer het geval. Toch haalt dat me wel uit het verhaal. Het was lichtelijk verwarrend.
Het is een beladen verhaal. Moord, sekte, incestgevoelens, borderline en geestesziek.
Het beklemmende gevoel krijg je door het gevoel dat je niet alleen bent. Het is zenuwslopend. Ik snap dat het personage doordraaide. Ze wordt gek gemaakt.
Het is echte horror en spannend, maar ik vond Raven wel erg goedgelovig. Terwijl ze vanwege haar verleden niet snel iemand zou (moeten kunnen) vertrouwen…. Stelt ze wel veel vertrouwen in bepaalde mensen. Ik heb geen idee, hoe ik zou reageren in zo’n situatie. Dus of ze nou stoer is of naïef, ik denk een mix van beiden.
Opmerkelijk zijn een aantal dingen die ik niet meer vergeet: water dat ritselt ( ik kan me dat geluid niet voorstellen). Maar ook bijvoorbeeld een vliegenklapper. Wij noemen dat een vliegenmepper. Dat vind ik dan weer grapig. Dat er toch dingen zijn, die je even moet opzoeken of waarbij je fantasie moet gaan werken.
Ik geef het vlot lezende boek een cijfer 7. Dat zijn 3,5 sterren.
In dit verhaal ga je naar Zweden. Je volgt een aantal verhaallijnen. De eerste is van Ras Mus, geboren en getogen in Amsterdam. Hij zoekt inspiratie voor zijn nieuwe boek. Officieel is hij een journalist. Hij wil zich nu storten op de verdwijningen van een aantal meisjes uit het dorp Viken. Maar het komt wel erg dichtbij.
De tweede verhaallijn is die van Raven. Ze heeft vreselijke dingen meegemaakt en zit alleen in een landhuis aan het meer. Er gebeuren onverklaarbare dingen. Is ze wel alleen, in dat grote huis? Of begint ze gek te worden? Het is een beklemmend verhaal. Je niet veilig voelen in een huis, is echt zenuwslopend. Ze is ervan overtuigd datverveen monster uit het verleden achter haar aan zit. Maar wat zou je doen, als je veilige haven, je grootste nachtmerrie begint te worden?
De derde verhaallijn is die van de gestoorde gek. Hij of zij is enorm verknipt en duidelijk geestesziek. Jammer genoeg wist ik al vrij snel wie het was. Ik had gehoopt dat Ik niet gelijk had. Maar ik had wel gelijk. Toch ging het plot ook nog een andere kant op. Dat zag ik weer niet aankomen. Dus werd ik toch weer op het verkeerde pad gezet, door het plot. Dat is erg fijn!
In het begin had ik wel moeite om erin te komen. Dan gaan er een aantal verhaallijnen achter elkaar door. Zonder een regel wit ertussen. Dan moest ik zelf even splitsen, wie waar verder ging. Maar dat was maar een paar keer het geval. Toch haalt dat me wel uit het verhaal. Het was lichtelijk verwarrend.
Het is een beladen verhaal. Moord, sekte, incestgevoelens, borderline en geestesziek.
Het beklemmende gevoel krijg je door het gevoel dat je niet alleen bent. Het is zenuwslopend. Ik snap dat het personage doordraaide. Ze wordt gek gemaakt.
Het is echte horror en spannend, maar ik vond Raven wel erg goedgelovig. Terwijl ze vanwege haar verleden niet snel iemand zou (moeten kunnen) vertrouwen…. Stelt ze wel veel vertrouwen in bepaalde mensen. Ik heb geen idee, hoe ik zou reageren in zo’n situatie. Dus of ze nou stoer is of naïef, ik denk een mix van beiden.
Opmerkelijk zijn een aantal dingen die ik niet meer vergeet: water dat ritselt ( ik kan me dat geluid niet voorstellen). Maar ook bijvoorbeeld een vliegenklapper. Wij noemen dat een vliegenmepper. Dat vind ik dan weer grapig. Dat er toch dingen zijn, die je even moet opzoeken of waarbij je fantasie moet gaan werken.
Ik geef het vlot lezende boek een cijfer 7. Dat zijn 3,5 sterren.
1
Reageer op deze recensie
