Kippenvel en de kriebels krijg je van dit geloof!!!!

Dennis Biesma – De regen kwam van binnen

Ik had dit boek al een tijdje op mijn verlanglijstje staan. Mijn verwachtingen zijn uitgekomen….. Het is een emotionele rollercoaster, dat zich afspeelt in een wereld, die ik nog niet eerder gezien had. Ja, je hoort wel eens wat….. Maar Dennis heeft echt een moeilijke jeugd gehad. Op zoek naar zichzelf, de echte Dennis, terwijl hij vanalles moet van Jehova en heel veel niet mocht.

In deze biografie krijg je een kijkje in het leven van een Jehova. Wat hun verteld wordt, hoe hun waarheid er uit ziet en hoe ze mensen en familie’s uit elkaar scheuren. De angst om iets fout te doen, hangt elke Jehova boven het hoofd. Want dan kijkt je eigen familie je zelfs niet meer aan.

Ze mogen geen sinterklaas, kerst of verjaardagen vieren. Moeten zoveel uur per week, proberen mensen te bekeren. Zij zien het als redden. Maar ze doen het tevergeefs. Ze gaan door en geloven in Jehova, totdat er scheurtjes en twijfel’s komen.

Dennis beschrijft het als een Sekte..En hij onderbouwt dit ijzersterk. Je kunt er niet meer omheen.. En eigenlijk heeft hij gewoon gelijk. Deze mensen lijken wel gehersenspoeld en zien zelfs misbruik door de vingers. Dat is echt verschrikkelijk. Ik heb vaak met open mond gelezen, over hun bizarre ideeën. Ze mogen eigenlijk bar weinig, maar moeten ook veel.

Het heeft mij echt diep geraakt. Dat zo’n geloofsgemeenschap bestaat en hun eigen rechtsysteem heeft….. Dat het mag bestaan, het is eng. …..

En ik hoop, dat er zo veel mogelijk mensen, uit dat geloof kunnen ontsnappen. Dat ze mogen leven en genieten. Dennis zijn leven voelde heel beklemmend, alsof hij opgesloten zat. Dat is vreselijk. Zijn kindertijd, was er ook 1 van veel onbegrip. Leg jij een kind maar eens uit, waarom zijn verjaardag niet gevierd wordt en de rest van zijn leeftijdgenootjes dat wel doen. Het antwoord op deze vraag, vond ik echt horror. Iets met onthoofden en moord… Dat leer je een kind niet! Onschuldigheid, maakt een kind juist kind.

Het idee dat ik zelf geboren had kunnen zijn als Jehova, geeft mij helemaal de kriebels. Gelukkig zag mijn vader in, dat een relatie met een Jehova, niet goed voor hem was. Daarna ontmoette hij mijn moeder. En ik leef nog. Mijn leven is 20 jaar geleden gered, door een bloeddonor. Niet door God, maar door een medemens, met een hart van goud. Deze anonieme persoon zal ik voor altijd als held zien. Was ik Jehova, was ik nu al 20 jaar dood geweest. Want bloed, dat mag echt niet. Mijn vader zat huilend aan mijn bed, omdat ik weer helemaal beter zou worden. De gedachte: ik had een Jehova kunnen zijn, speelt mijn hele leven al mee. Daarom komt dit verhaal dichtbij.

5 dikke sterren, omdat dit boek me altijd bij zal blijven!*****.