Lekker dystopisch

Joanne Carlton - Dust

De achterflap van dit boek schreeuwde mijn naam! Het klinkt dystopisch en daar hou ik echt enorm van. En het is ook echt dystopisch, maak je borst maar nat!

De wereld is niet meer zoals je haar kent. De mensheid is het einde nabij. Op 4 augustus wordt onze planeet vergiftigd, met een dodelijk soort stof. Als je het inademt, wacht de dood op je. En het is geen mooie dood.

Simon James leeft drie weken later nog steeds, maar heeft ondertussen wel het nodige meegemaakt. Samen met zijn hond, maakt hij zich op, voor de laatste dag. Maar op de laatste dag moet hij kiezen. Moet de mensheid uitsterven? Of vindt hij dat ze nog te redden zijn? Wat, als hij geen keuze heeft? Wat als de keuze al voor hem gemaakt is?

Wil jij als enige overblijven? Ik denk het niet…..

Het boek leest erg vlot, heerlijk engels. Ik heb genoten van dit spannende en meesleepende verhaal. Het raakt je, dat kan niet anders. Ik moest af en toe een traantje wegpinken. Maar ook was ik af en toe echt boos op bepaalde personages. Het is allemaal nogal dubbel. Wat zou ik doen om de mensheid te redden? En heb je eigenlijk wel een keuze ?

James zijn gezin is mooi. Hun eerste hond Max een geweldige trouwe viervoeter. Zijn zoontje en vrouw zijn lief. Zijn verhaal breekt je hart. Niet een keer, niet twee keer, maar zelfs drie keer. Een emotionele achtbaan!

Het is een bikkelharde wereld, waarin hij terechtkomt. Zijn leven hangt aan een zijden draadje. En is de aarde nog wel te redden? Deze dystopische wereld is griezelig.

Het is een boek over overlevingsdrang, trouw, liefe, familie, verlies en een onzekere toekomst. Op het einde, het einde van alles en iedereen, die je liefhebt.

Binnenkort komt hij ook in het Nederlands uit als Stof!

5 dikke sterren*****