Niet mijn boek

Angele Evers- Goud weven van oud ijzer

Angele is 50 en haar geliefde zet haar aan de kant. Ze is een vrouw die niet alleen kan zijn. Ze wordt snel verliefd op iemand anders en gaat er nog sneller mee samenwonen. Deze man is een lieve man, met een duistere kant. Toch blijft ze bij hem. Ik kreeg de kriebels van hun ruzies. Als ik daar in verzeild zou raken, was ik meteen weggegaan. Maar Angele is anders, zit totaal anders in elkaar. En dat zorgde voor veel onbegrip van mijn kant. Dat vind ik erg jammer, ik kreeg geen binding met het hoofdpersonage. Maar er zijn veel meer mensen die met dezelfde problemen kampen. Voor deze personen, is dit boek echt geschikt.

Soms stap ik uit mijn comfortzone en lees een boek dat ik normaal nooit zou oppakken. Zo kom je soms weleens een pareltje tegen. Dit is een autobiografische roman over een heftige liefde.

Tijdens het lezen heb ik me meerdere malen afgevraagd of het echt waargebeurd is. Want ik kon het bijna niet geloven, dat deze vrouw, zo kon leven. Tegen het einde word je pas wijzer, over wat er met haar aan de hand is. Het einde is ook best hard te noemen.

Drugsproblemen, relatieproblemen en psychische problemen. Dit boek geeft je een goede kijk in hoe het leven er voor zo’n persoon uit ziet. Maar het was geen boek voor mij. Ik heb het met moeite uitgelezen. De druppel was voor mij ook echt dat er pastorale dingen bij kwamen en het geloof. Ze gaat wel aan zichzelf werken, op een gegeven moment.

De cover vind ik absoluut niet mooi. Zou er in de winkel zo bij vandaan lopen. De titel trekt me ook totaal niet.

De schrijfstijl en De flashbacks, haalden mij ook steeds uit het vehaal. Helaas dus mijn boek niet, maar misschien wel voor jou… ik kan het geen voldoende geven. 2,5 sterren