Sterk slotdeel!

Nadat ik Hemelse rivalen vorig jaar heb gelezen, kon ik uiteraard niet wachten op het vervolg. Hemelse rivalen liet mij niet meer los en ik was helemaal verkocht. Zo'n ontzettend origineel en magisch concept. Dat smaakte naar meer.

In Genadeloze geloften worden we direct terug de wereld van Roman en Iris ingetrokken. Wat is er met Roman gebeurd? Hoe gaat het met Iris en hoe kan ze Roman weer vinden? Allemaal vragen die we langzaamaan beantwoord krijgen. Naast deze vragen komen we ook steeds meer te weten over Dacre en Enva en dit vond ik zo enorm interessant. Al vanaf deel 1 was ik benieuwd naar Dacre en Enva en mijn vragen werden beantwoord.

Ik moet eerlijk zeggen dat het verhaal af en toe wat kabbelt, vooral in het begin. Bij Hemelse rivalen had ik het idee dat het verhaal op een snel tempo doorgaat, maar hier stagneerde het af en toe wat. Dat vond ik niet erg, aangezien de actie genoeg opgevangen wordt in het latere deel, maar toch las ik Hemelse rivalen sneller uit en had ik daardoor iets hogere verwachtingen.

De liefde tussen Roman en Iris is echt prachtig beschreven. Er is zoveel verlangen, pijn en smachten tussen de twee. Het greep mij echt bij de keel. Ik heb op momenten echt keihard zitten huilen om hen, maar ook om andere personages. De personages komen ontzettend echt over en ik leefde zo intens met ze mee. De emotionele lading, diepgang en liefde die dit boek bevat, hielden me in z'n greep.

Rebecca Ross weet precies wat ze doet en heeft dit verhaal goed uitgedacht. Het is een sterk slot van een intrigerend tweeluik. De wereld is goed uiteengezet, de personages zijn prachtig weergegeven en dit deel laat de impact van oorlog duidelijk zien; oneerlijk, pijnlijk en rauw. Ross verweeft deze elementen perfect in het verhaal en maakt hiermee een ijzersterk slot. Ik had niet verwacht zoveel te huilen, maar het is Ross wel gelukt.

Als je Hemelse rivalen ook zo fantastisch vond, dan raad ik je zeker aan dit slotdeel te lezen. Ik heb een beetje moeite om afscheid van het verhaal en z'n personages te nemen, maar ik weet wel dat ik nog zoveel meer van Ross wil lezen.

Enorm bedankt voor dit recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke mening, uitgeverij The House of Books.