Een taai boek voor de jongere lezer

Samengevat
Een semi-autobiografisch boek vertelt door de hoofdpersonage waarvan de naam anoniem blijft. De familie van de ik-personage neemt de buurjongen Sander in huis nadat blijkt hun buurman een psychisch stoornis lijkt te hebben. De hoofdpersonage blikt terug op Sander, zijn relaties en alle gemiste kansen in zijn leven.

De rode draad
Het verhaal begint met de herinnering hoe de ik-personage zijn zus en buurjongen Sander betrapt op sex. Het verhaal springt dan door naar de herinnering naar hoe zijn vader in elkaar werd geslagen door de pyschologisch gestoorde buurman. Sander komt vanaf dat moment bij hen in huis wonen. De ik-personage probeert een goede band met Sander op te bouwen, maar er zit een onzichtbare barrière tussen de twee, die maar niet weg lijkt te gaan. Zelfs wanneer de twee elkaar al jaren niet meer hebben gezien, denkt de hoofdpersonage over deze kwestie na en reflecteert hierop in een wirwar van herinneringen.

Eerste impressie
De kaft van het boek geeft de titel mooi weer, want de stilte in het boek is een belangrijk motief wat terug blijft komen in het verhaal. Helder stil water, de bomen weerspiegelend op het wateroppervlak, waarbij de bodem onbekend diep is. De rode draad van het verhaal bevestigt dit doordat je door alle herinneringen heen het gevoel krijgt geen idee te hebben in welke richting zijn leven is opgegaan. Maar toen ik de eerste hoofdstukken in het boek las, was het voor mij erg verwarrend en ietwat aan de oudbollige kant. Ook verloor ik een deel van mijn interesse in het boek door de manier waarop de zinnen lang waren geformuleerd.

Karakters
De anonieme ik-personage
Je volgt het levensverhaal van de ik-personage uit zijn ogen en herinneringen. nergens in het verhaal wordt zijn naam genoemd, ook niet door de andere personages in het boek. De ik-persoon probeert een band te scheppen met Sander, zijn buurjongen die bij hun in huis trekt na het incident. Dit wil echter niet lukken en ze zien elkaar na tientallen jaren pas weer terug. In de tussentijd denkt de ik-persoon telkens weer terug aan herinneringen met Sander en de andere personages.

Marleen
De zus van de ik-persoon. De ik-persoon denkt hiermee niet goed mee te kunnen opschieten, maar dat is in werkelijkheid niet het geval.

Sander
De buurjongen die bij de ik-persoon intrekt na het incident met zijn vader in hun jeugdjaren. Er heerst een ongesproken stilte en afstand tussen de twee, die de ik-persoon maar niet kan overbruggen.

Martha
Zijn grote liefde die niet werd beantwoord en het misverstandnis tussen de twee heeft hen op een ander pad in het leven gezet. Er zijn veel vrouwen in zijn herinneringen geweest, onder andere Liesje, Patricia, Dorien, Ginie en Kaia. Maar deze relaties zijn altijd van korte duur. De ik-persoon ontmoet haar weer tegen het eind van het boek.

Boekbeoordeling
Dit is mijn eerste boek van Verbogt en ik moet zeggen als een jonge Young Adult lezer in de twintig het erg moeilijk was om hier doorheen te komen.
De eerste helft van het boek was me vrij onduidelijk wat er precies afspeelde in het verhaal. Van de huidige tijd sprongen we soms weer naar het verleden en door alle herinneringen door elkaar heen raakte ik de draad kwijt.
De tweede helft van het verhaal kon ik iets beter volgen, toen de spanning zich meer opbouwde naar iets groters, zoals de vluchtigheid die werd onthult. Tot op dat punt had ik geen idee waar het verhaal naartoe ging.
Het einde kwam voor mij na de herinneringen en de confrontatie erg snel. Alsof het herhalende cassetebandje van de ik-personage daar stopte en eindelijk werd vervangen.
Het boek was erg filosofisch geschreven, wat niet helemaal bij mij in de smaak viel. Onder elke zin of gebeurtenis moest je de diepere laag zien te vinden, wat ik niet altijd in de gaten had tijdens het lezen. De zinsopbouw in het boek was lang, er werden veel komma's gebruikt waarbij een zin een halve pagina in beslag nam. De doelgroep van dit boek is duidelijk gericht op een oudere doelgroep met meer levenservaring, want als jongere lezer kon ik me nog niet helemaal verplaatsen in de ik-personage. Het heeft me dan ook enorm veel moeite gekost om het boek volledig af te lezen. Als YA-lezer heeft het boek me wel een kleine inkijk gegeven in het leven van een wat ouder persoon met zijn eigen tragische levensverhaal en zijn gemiste kansen.