Simpele rechtvaardigheid

Ik mocht dit boek lezen met de boekenreizigersclub.

De cover toont iemand met haar haren naar voren gedaan en een soort blinddoeklint die naar achteren wordt gehouden. Daarbij spat het woord Gerechtigheid naar voren. Alles nodigt uit voor een heerlijke korte thriller.

Het begin is goed met een korte proloog. Aansluitend volgen er hoofdstukken over Suzan en Laura met aan het eind een paar hoofdstukken van Michael.

Suzan is kunstlerares op een middelbare school en helpt de plaatselijke huisarts Kevin van Leeuwen samen met politieagente Laura met het opbouwen van een buurtcentrum, iets waar niet iedereen in het dorp op zit te wachten. Dan is Kevin dood, zelfmoord? Suzan geloofd van niet en bespreekt dit met Laura. En dan gaan de hoofdstukken snel, zonder enige diepgang in de personages. Wat storend is in het verhaal zijn de wendingen die eigenlijk in het dagelijks leven niet mogelijk zijn. Zo mag Laura ineens zelfstandig helpen bij het onderzoek naar de moord, zonder hulp van een begeleider. Oké het gebeurd in een dorp, maar toch. Aansluitend gaat ze alle mensen in het dorp doornemen en waarom komt ze bij 3 gezinnen uit? Ineens is Rick in beeld en gaat het snel naar de ontknoping. De dader is plotseling aangehouden en Suzan is gered…. Maar of ze het haalt is niet duidelijk. Dan de laatste zin van de dader = hij zit in de cel: eindelijk is hij thuis. Hoe bizar.

Hoewel de opbouw goed is neergezet, is het verhaal geen moment spannend. Door de simpelheid van het verhaal is het eigenlijk niet eens een tussendoortje. Waarbij het einde in 2 bladzijdes wordt afgeraffeld en er veel open einden blijven.